Η παράδοση που δημιούργησε τα τέσσερα τελευταία χρόνια η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα,στα μέσα του Φλεβάρη να φέρνει στον κόσμο κι από ένα πνευματικό της παιδί,συνεχίζεται για πέμπτη χρονιά.
Ξεκίνησε τη συγγραφική της δραστηριότητα με το "Παιδί της αγάπης" το 2008,συνέχισε με το "Μάτια μου",το "Αν δεν υπήρχε αύριο",πέρσι το "Όταν αγαπάς είναι για πάντα" και συνεχίζει ακάθεκτη φέτος με μια πραγματική και συγκλονιστική ιστορία,"Η γυναίκα που ήξερε μόνο ν'αγαπάει"!Ολα από τις εκδόσεις Ψυχογιός κι όλα αγκαλιάστηκαν θερμά από το αναγνωστικό κοινό!
Το ίδιο ευχόμαστε να συμβεί και με το "νεογέννητο",που μόλις κυκλοφόρησε.
Λίγα λόγια για "τη γυναίκα που ήξερε μόνο ν'αγαπάει":
Ήταν δέκα ετών η Αλέκα όταν ανακάλυψε την καρτέλα της στην παιδόπολη Καβάλας. Επίθετο δίπλα στο όνομά της δεν υπήρχε. Υπήρχε όμως η λέξη «νόθο» να χαρακτηρίζει την ίδια, και η άγνωστη λέξη «ιερόδουλος» για τη μητέρα της. Εκείνη έχει αφήσει την Αλέκα, έξι χρόνων παιδί, στην παιδόπολη, χωρίς να δώσει ξανά σημεία ζωής, παρά πολλά χρόνια αργότερα. Η Αλέκα πέρασε όλη της τη ζωή παλεύοντας ν’αποδείξει ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο. Όσο κι αν την πλήγωσαν, όσο κι αν την απέρριψαν, εκείνη είχε πάντα μια χρυσή καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους. Ο πατέρας που δε γνώρισε ζούσε πάντα μέσα στην ψυχή της, μαζί με τη λαχτάρα της κάποτε να τον συναντήσει.
Ένας αέναος αγώνας επιβίωσης, με συνταρακτικές αλήθειες ζωής στα χρόνια μιας πληγωμένης Ελλάδας. Η Αλέκα, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα σε φτώχεια, μοναξιά, εγκατάλειψη και κάθε είδους δυσκολίες, θα παλέψει να επιβιώσει και να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα· ανάμεσα σε αυτά, να ξαναβρεί τον πατέρα της.
Όλοι όσοι τη γνώρισαν την ίδια κουβέντα είχαν να πουν γι’ αυτήν: η Αλέκα δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ήταν ένας άγγελος που έπεσε στη Γη κατά λάθος, μια γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει…
Ξεκίνησε τη συγγραφική της δραστηριότητα με το "Παιδί της αγάπης" το 2008,συνέχισε με το "Μάτια μου",το "Αν δεν υπήρχε αύριο",πέρσι το "Όταν αγαπάς είναι για πάντα" και συνεχίζει ακάθεκτη φέτος με μια πραγματική και συγκλονιστική ιστορία,"Η γυναίκα που ήξερε μόνο ν'αγαπάει"!Ολα από τις εκδόσεις Ψυχογιός κι όλα αγκαλιάστηκαν θερμά από το αναγνωστικό κοινό!
Το ίδιο ευχόμαστε να συμβεί και με το "νεογέννητο",που μόλις κυκλοφόρησε.
Λίγα λόγια για "τη γυναίκα που ήξερε μόνο ν'αγαπάει":
Ήταν δέκα ετών η Αλέκα όταν ανακάλυψε την καρτέλα της στην παιδόπολη Καβάλας. Επίθετο δίπλα στο όνομά της δεν υπήρχε. Υπήρχε όμως η λέξη «νόθο» να χαρακτηρίζει την ίδια, και η άγνωστη λέξη «ιερόδουλος» για τη μητέρα της. Εκείνη έχει αφήσει την Αλέκα, έξι χρόνων παιδί, στην παιδόπολη, χωρίς να δώσει ξανά σημεία ζωής, παρά πολλά χρόνια αργότερα. Η Αλέκα πέρασε όλη της τη ζωή παλεύοντας ν’αποδείξει ότι από αγκάθι βγαίνει ρόδο. Όσο κι αν την πλήγωσαν, όσο κι αν την απέρριψαν, εκείνη είχε πάντα μια χρυσή καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους. Ο πατέρας που δε γνώρισε ζούσε πάντα μέσα στην ψυχή της, μαζί με τη λαχτάρα της κάποτε να τον συναντήσει.
Ένας αέναος αγώνας επιβίωσης, με συνταρακτικές αλήθειες ζωής στα χρόνια μιας πληγωμένης Ελλάδας. Η Αλέκα, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, μέσα σε φτώχεια, μοναξιά, εγκατάλειψη και κάθε είδους δυσκολίες, θα παλέψει να επιβιώσει και να πραγματοποιήσει όλα της τα όνειρα· ανάμεσα σε αυτά, να ξαναβρεί τον πατέρα της.
Όλοι όσοι τη γνώρισαν την ίδια κουβέντα είχαν να πουν γι’ αυτήν: η Αλέκα δεν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ήταν ένας άγγελος που έπεσε στη Γη κατά λάθος, μια γυναίκα που ήξερε μόνο να αγαπάει…
Η Χρυσηίδα Δημουλίδου έγραψε για το νέο πνευματικό παιδί της Μαρίας Τζιρίτα
"Ένα βιβλίο τρυφερό, μα και συνάμα σκληρό και ρεαλιστικό, μας οδηγεί μέσα από την πένα της η Μαρία Τζιρίτα πίσω στον χρόνο. Η μάνα της ηρωίδας του βιβλίου η Μυρτώ, γνωρίζει από μωρό στις φασκιές την απόρριψη, από την ίδια την μάνα της και μετά από την μητριά της. Τα ίδια κάνει και στην κόρη της Αλέκα. Την εγκαταλείπει σε ίδρυμα για ορφανά και εξαφανίζεται στα σοκάκια της πορνείας. Η ψυχή της Αλέκας χαράζεται για πάντα.
Συνήθως οι άνθρωποι που πονούν πολύ, αρνιούνται να δώσουν αγάπη, ίσως γιατί δεν την εισέπραξαν. Με την Αλέκα συμβαίνει το αντίθετο. Θέλει να δώσει μόνο αγάπη. Ψάχνοντας τις ρίζες της, επιστρέφει στο παρελθόν αναζητώντας μια ταυτότητα που της αρνήθηκαν. Που βρίσκεται η μάνα της; Ποιος είναι ο πατέρας της; Γιατί την εγκατέλειψαν;
Μέσα από την συγκλονιστική αφήγηση της ζωής αυτής της γυναίκας, που είναι υπαρκτό πρόσωπο, και την κινηματογραφική πένα της συγγραφέως, ο αναγνώστης θα περπατήσει βήμα βήμα, τον δρόμο του πόνου αλλά και της δικαίωσης. Ένα μεγάλο μπράβο στην Μαρία Τζιρίτα που δέχτηκε να ασχοληθεί και να γράψει αυτή την ιστορία, αγγίζοντας με τόσο λεπτό και συνάμα ευαίσθητο τρόπο το τραύμα, έτσι που να μην ματώσει. Γιατί το τραύμα είναι εκεί και υπάρχει. Όμως αυτοί που ξέρουν να αγαπούν, ξέρουν και να συγχωρούν…. "
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, το οποίο είναι εμπνευσμένο από μια αληθινή ιστορία, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΡΙΟ , ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ και Η γυναίκα που ήξερε μόνο ν'αγαπάει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες