ΔΕΝ υπήρξαν προδότες, ήσαν τελείως ακατάλληλοι και αγράμματοι. Για την ηγεσία του ΚΚΕ μιλάμε στην πορεία της πολυτάραχης ιστορίας του, γραμμένης με αίμα και δάκρυα αγωνιστών, ιδεολόγων και…πρακτόρων. Είχαν πράκτορες του αντιπάλου φυτευτούς στο στρατόπεδό τους, αλλά το…πρακτορολίκι ήταν και ρετσινιά (Ζαχαριαδιακής πρακτικής-την υπέστη και ίδιος) για την εξόντωση (εσωτερικών) αντιπάλων.
ΔΟΥΛΕΙΑ, λοιπόν, δεν γίνεται με καπνεργάτες, μπαρμπέρηδες και τσαγγαράδες σε ηγετικές θέσεις κι απέναντι πολιτικά θηρία (Τσώρτσιλ, Γ. Παπανδρέου…) που σε τυλίγουν σε μια κόλλα. Γι αυτό και ο Γιώργης (Σιάντος) πεθαίνει από καρδιά και άγχος κουβαλώντας στους αδύνατους ώμους του το βάρος των «Δεκεμβριανών». Κι όταν (αργότερα) στο ΠΓ (Πολιτικό Γραφείο) κουμάντο έκανε ο Ιωαννίδης και τις προγραφές των αντιπάλων του (Γιαννούλης…) ο Γούσιας (τσαγκάρης), μην περιμένεις άλλο από εγκλήματα πολιτικά, που τα βαφτίζουν «λάθος» και καθαρίζουν(!;).
ΤΟ ΚΚΕ δεν άφησε τον Άρη (Βελουχιώτη) να…προκόψει. Φορτώνουν το «δηλωσίας» στον αρχικαπετάνιο του ΕΛΑΣ, για να τον εξοντώσουν πολιτικά και ηθικά, πριν τον εξοντώσουν οι συμμορίες των διωκτών του (Ιούνιος ’45). Γιατί; Γιατί το μυαλό του…ΚΚΕ δεν έφτανε να κατανοήσει αυτό που ο Άρης προφήτεψε νωρίς. «Οι Γερμανοί μας φόρεσαν αλυσίδες σιδερένιες που σκουριάζουν. Θα φύγουν οι κατακτητές, αλλά θα πλακώσουν άλλοι, που θα μας φορέσουν αλυσίδες χρυσές που δεν σκουριάζουν. Και τότε θα μας βάλουν να σφαχτούμε μεταξύ μας, με ένα ταγάρι στον ώμο κι ένα ξεροκόμματο στο ταγάρι».
ΚΙ ύστερα; Η προγραφή έφερε την εγκατάλειψη και το φύλλο του «Ριζοσπάστη» («ούτε μπουκιά ψωμί, ούτε γουλιά νερό στον Άρη τον προδότη») τράβηξε τον χαλκά της χειροβομβίδας. Ακολούθησε το πανηγύρι της δεξιάς με γλέντια, χάιδεψε και το ΚΚΕ την… κοιλιά του που «έφαγε» τον Άρη, χωρίς ο τελευταίος να γευτεί τον Εμφύλιο «για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά».
ΤΟ «Κόμμα» δεν κράτησε τη μνήμη του, δεν γούσταρε τη θωριά του, δεν τον «ανήρτησε» στα γραφεία κι ούτε μνημονεύτηκε ποτέ στις συνάξεις των ανθρώπων του. Μέχρι που ήρθε το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, «κρέμασε» στα γραφεία του τον (κρεμασμένο) Άρη και περίμενε την (κομουνιστική) αριστερά να τον «αποκαταστήσει». Το κάνουν σήμερα και καθυστερημένα οι…βραδύκαυστοι συνεχιστές των «λαθών», αλλά το κενό στην ιστορία τους παραμένει.
από Ακτιβιστής
Το ΕΑΜ Β' είναι μια "κραυγή" αγωνίας του ελληνικού λαού. Προέρχεται μέσα από τα "σπλάχνα" του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η αντίδραση σε μια κοινωνία, η οποία καθημερινά παραπαίει. Είναι η αντίδραση σε μια αφόρητη κοινωνική αδικία.
Είναι η αντίδραση σε μια μεγάλη και απολύτως “αόρατη” εθνική απειλή. Ως κόμμα, δεν περιορίζεται στους παραδοσιακούς διαχωρισμούς του "στημένου" πολιτικού μας σκηνικού.
Δεν διακρίνει Αριστερά και Δεξιά.
Δεν διαχωρίζει τους πολίτες σε ομοϊδεάτες και αντιπάλους. Δεν παριστάνει παρανόμως την παράταξη, όπως κάνουν τα υπόλοιπα κόμματα. Είναι ένα κόμμα απόλυτα ευθυγραμμισμένο με το δημοκρατικό μας Σύνταγμα.
Το μόνο που το χαρακτηρίζει σε σχέση με το σημερινό πολιτικό σκηνικό είναι η απέχθεία του προς τα αντιδημοκρατικά άκρα καί των δύο πλευρών.
Απεχθάνεται εξίσου τόσο τους γενικούς γραμματείς "πατερούληδες" όσο και τους "γαλαζοαίματους" βασιλείς.
Ως εκ τούτου είναι απόλυτα αντικομμουνιστικό και αντιμοναρχικό.
Ως κόμμα κάνει αποκλειστικά και μόνον αυτά τα οποία προβλέπονται από το Σύνταγμα να κάνουν τα κόμματα. Καταθέτει προτάσεις και τις θέτει στην κρίση των πολιτών. Όλων των πολιτών.
Αυτοί πρέπει να το βοηθήσουν, για να τους βοηθήσει.
Αν δεν το βοηθήσουν αυτοί, θα "πεθάνει", γιατί δεν πρόκειται να το βοηθήσουν τα ΜΜΕ.
Τα ελεγχόμενα από τους ιμπεριαλιστές και διαπλεκόμενους ΜΜΕ.
Το ΕΑΜ Β' δεν έχει άλλα μέσα εκτός από τη στήριξη των πολιτών. Αυτό όμως είναι επιλογή του και όχι αδυναμία του.
Δεν ΘΕΛΕΙ να έχει άλλα μέσα, γιατί δεν θέλει να "νοθεύσει" την αποστολή του. Δεν ΘΕΛΕΙ να έρθει σε καμία επαφή με κανέναν από τους γνωστούς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες της χώρας.
Οι πολίτες είναι αυτοί οι οποίοι θ' "αποφασίσουν" για την τύχη του.
Μόνον η δύναμη των πολιτών μπορεί να παρακάμψει τη δύναμη των ΜΜΕ.
Οι πολίτες μπορούν να βάλουν "μέσα" στα σπίτια των Ελλήνων τη γνώση, την οποία είναι βέβαιον ότι θα αρνηθούν να βάλουν τα ΜΜΕ.
Οι πολίτες πρέπει να διαδώσουν μέσα στην κοινωνία τα καλά νέα. Νέα, τα οποία θ' αρνηθούν να δημοσιοποιήσουν οι πολυεκατομμυριούχοι δημοσιογράφοι της διαπλοκής.
Στις γειτονιές και στις πλατείες θα νικηθεί ο δικομματισμός του "καναπέ".
Αν συμβεί αυτό, όλα τα άλλα είναι εύκολα. Έχουμε τη γνώση να τα κάνουμε εύκολα.
Μπορούμε ν' αποδείξουμε ότι έχουμε τη γνώση. Θέλουμε να ξεφύγει ο Έλληνας από τη φτώχεια. Θέλουμε οι δωσίλογοι πολιτικοί, οι διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί, οι άρπαγες διαπλεκόμενοι και οι τοκογλύφοι τραπεζίτες να πάνε φυλακή. Να σαπίσουν στη φυλακή.
Θέλουμε αυτοί οι οποίοι "μάτωσαν" τον ελληνικό λαό να "ματώσουν". Θέλουμε, αυτοί οι οποίοι γέλασαν εις βάρος του, να κλάψουν.
Θέλουμε πίσω την πατρίδα μας. Θέλουμε πίσω τη ΖΩΗ μας.
Παναγιώτης Τραϊανού