Ο Σταύρος Ψυχάρος διαπιστώνει "Απεργία Υπουργών"

Είναι ένα αίνιγμα το πώς κυβερνάται αυτή η χώρα.

Παράδειγμα: επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή η κυβέρνηση λειτουργούσε συνήθως ως ένα σύνολο από ανεξάρτητα... δουκάτα! Ο κάθε υπουργός έκανε του κεφαλιού του στο μέτρο που ο πρωθυπουργός είχε αφήσει λυμένα τα σχοινιά.

Το Υπουργικό Συμβούλιο της ΝΔ έκανε μήνες να συνεδριάσει. Ο κ. Κ. Καραμανλής και οι επιτελείς του, έχοντας κερδίσει πανηγυρικά δύο εκλογικές αναμετρήσεις, προσεβλήθησαν από το µικρόβιο της γαλάζιας ραστώνης. Πίστευαν ότι µε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ τον κ. Γ. Παπανδρέου η εξουσία είναι δεδοµένη για το κόµµα τους.


Οταν κατάλαβαν τι συµβαίνει, το ποτάµι δεν µπορούσε να γυρίσει στο βουνό. Γύρισε όµως στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, που ως κυβέρνηση έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ λειτουργίας των κυβερνητικών οργάνων. Οσες περίπου συνεδριάσεις έκανε ετησίως το Υπουργικό Συµβούλιο Κώστα Καραµανλή, τόσες και περισσότερες κάνει µέσα σε µία µόνον εβδοµάδα το Υπουργικό Συµβούλιο Γιώργου Παπανδρέου.

Είναι προφανώς δύο διαφορετικά συστήµατα διακυβερνήσεως. Η αποδοτικότητά τους θα αξιολογηθεί δεόντως από τον λαό εν χρόνω. Η ερώτηση ποιο σύστηµα/ σχήµα ήταν καλύτερο θα ήταν παραπλανητική διότι δεν ήταν καλό ούτε το ένα ούτε το άλλο. Φταίει λοιπόν το σύστηµα για το κυβερνητικό έλλειµµα που ενδηµεί στη χώρα µας... Ενα πασίγνωστο ανέκδοτο λέει ότι όταν οι δουλειές δεν πάνε καλά δεν φταίνε τα συγκεκριµένα έπιπλα αλλά εκείνοι που τα χρησιµοποιούν. Με λίγα λόγια, µια κυβέρνηση κρίνεται από την απόδοση εκείνων που τη συγκροτούν.

Η ραστώνη των φωστήρων της Ν∆ µάς έφερε το 2009 στην είσοδο του ∆ΝΤ, κ.λπ. Η διάδοχος κυβέρνηση (του κ. Παπανδρέου) παρουσίασε δύο όψεις. Η µία ήταν η εικαζόµενη εντατική εργασία µε τις αλλεπάλληλες συνεδριάσεις των κυβερνητικών οργάνων. Η άλλη είναι εκείνη της απεργίας. Ορισµένοι υπουργοί προφανώς απέφυγαν την εφαρµογή αποφάσεων και συµφωνιών µε την Ευρωπαϊκή Ενωση µε τα γνωστά αποτελέσµατα. Αλλοι υπουργοί ζαλισµένοι από τις πρόσφατες εξελίξεις έχουν περιπέσει τώρα σε προεκλογική νάρκη... Μία ακόµη «απεργία» που έχει δηµιουργήσει ένα κυβερνητικό κενό!

Οµως η φύση απεχθάνεται το κενό...
ΤΟ ΒΗΜΑ