Τη νύχτα της 29ης προς 30 Αυγούστου 1949, με την πτώση και του υψώματος Κάμενικ στο Γράμμο, τελειώνει ουσιαστικά ο εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος κόστισε στην Ελλάδα τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, ανυπολόγιστες καταστροφές και οικονομική καθίζηση. Συνέπειες τις οποίες ακόμη δυστυχώς εξακολουθεί να πληρώνει η χώρα μας,62 χρόνια από τον τερματισμό του αδελφοκτόνου αλληλοσπαραγμού.
Ομως...
Στη Μόσχα,από τις 10 έως τις 20 Οκτωβρίου του 1944 γινόταν μια κοσμοϊστορική διάσκεψη:
Ο Στάλιν και ο Churchill συζητούσαν και παζάρευαν.
Τι συζητούσαν; Την τύχη των λαών της Βαλκανικής.
Τι παζάρευαν; Το μοίρασμα των λαών αυτών μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας.
Και ο Churchill περιγράφει στα απομνημονεύματά του την καταπληκτική σκηνή:
«Απεβιβάσθην εις Μόσχαν το απόγευμα της 9 Οκτωβρίου. Εις τας 10 την νύκτα εκείνην είχομεν την πρώτην σημαντικήν σύσκεψίν μας εις το Κρεμλίνον. Ήσαν μόνον οι Στάλιν, Molotov, ο Eden και εγώ. Ο ταγματάρχης Μπιρς και ο Παυλώφ εξετέλουν χρέη διερμηνέων.
Η στιγμή ήτο κατάλληλος δια σοβαρόν έργον. Ούτω είπον:
- Ας ξεκαθαρίσωμεν τας υποθέσεις μας εις την Βαλκανικήν. Οι στρατοί μας είναι εις την Ρουμανίαν και Βουλγαρίαν. Έχομεν συμφέροντα, αποστολάς και πράκτορας εκεί. Ας μη εμπλακώμεν εις σύγχυσιν δια μικροζητήματα. Καθ' όσον αφορά εις την Αγγλίαν και την Ρωσίαν, πώς θα σας εφαίνετο να έχετε τα 90% της επιρροής εις Ρουμανίαν και ημείς να έχωμεν τα 90% του ελέγχου εις την Ελλάδα και να τα μοιρασθούμε κατά το ήμισυ εις την Γιουγκοσλαβίαν; Ενώ μετεφράζοντο αυτά, έγραφα εις ήμισυ φύλλον χάρτου:
ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Ρωσία 90% - Οι άλλοι 10%
ΕΛΛΑΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (εν συμφωνία με ΗΠΑ) 90% - ΡΩΣΙΑ 10%
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ: 50% - 50%
ΟΥΓΓΑΡΙΑ: 50% - 50%
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: Ρωσία 75% - Οι άλλοι 25%»
«Έσπρωξα το φύλλον χάρτου προς τον Στάλιν, ο οποίος είχε ήδη ακούσει την μετάφρασιν. Υπήρξε σύντομος σιωπή. Και μετά επήρε το μπλε μολύβι του, εσημείωσε την έγκρισή του και μου το επέστρεψε. Όλα είχαν κανονισθεί εις διάστημα όσον απαιτείται δια να αρχίσωμεν... »... Μετά ταύτα ηκολούθησε μακρά σιωπή. Το φύλλον χάρτου με την σημείωσιν με το μολύβι ευρίσκετο εις το μέσον της τραπέζης. Κατόπιν είπα: - Μήπως θα φανεί κυνικόν, εάν απεκαλύπτετο ότι είχομεν διακανονίσει τα ζητήματα αυτά, τόσον μοιραία δι' εκατομμύρια ανθρώπων, κατά τόσον πρόχειρον τρόπον;
- Όχι, κρατήστε το, είπεν ο Στάλιν»!
Ο Στάλιν και ο Churchill συζητούσαν και παζάρευαν.
Τι συζητούσαν; Την τύχη των λαών της Βαλκανικής.
Τι παζάρευαν; Το μοίρασμα των λαών αυτών μεταξύ Ρωσίας και Αγγλίας.
Και ο Churchill περιγράφει στα απομνημονεύματά του την καταπληκτική σκηνή:
«Απεβιβάσθην εις Μόσχαν το απόγευμα της 9 Οκτωβρίου. Εις τας 10 την νύκτα εκείνην είχομεν την πρώτην σημαντικήν σύσκεψίν μας εις το Κρεμλίνον. Ήσαν μόνον οι Στάλιν, Molotov, ο Eden και εγώ. Ο ταγματάρχης Μπιρς και ο Παυλώφ εξετέλουν χρέη διερμηνέων.
Η στιγμή ήτο κατάλληλος δια σοβαρόν έργον. Ούτω είπον:
- Ας ξεκαθαρίσωμεν τας υποθέσεις μας εις την Βαλκανικήν. Οι στρατοί μας είναι εις την Ρουμανίαν και Βουλγαρίαν. Έχομεν συμφέροντα, αποστολάς και πράκτορας εκεί. Ας μη εμπλακώμεν εις σύγχυσιν δια μικροζητήματα. Καθ' όσον αφορά εις την Αγγλίαν και την Ρωσίαν, πώς θα σας εφαίνετο να έχετε τα 90% της επιρροής εις Ρουμανίαν και ημείς να έχωμεν τα 90% του ελέγχου εις την Ελλάδα και να τα μοιρασθούμε κατά το ήμισυ εις την Γιουγκοσλαβίαν; Ενώ μετεφράζοντο αυτά, έγραφα εις ήμισυ φύλλον χάρτου:
ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Ρωσία 90% - Οι άλλοι 10%
ΕΛΛΑΣ: ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ (εν συμφωνία με ΗΠΑ) 90% - ΡΩΣΙΑ 10%
ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ: 50% - 50%
ΟΥΓΓΑΡΙΑ: 50% - 50%
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: Ρωσία 75% - Οι άλλοι 25%»
«Έσπρωξα το φύλλον χάρτου προς τον Στάλιν, ο οποίος είχε ήδη ακούσει την μετάφρασιν. Υπήρξε σύντομος σιωπή. Και μετά επήρε το μπλε μολύβι του, εσημείωσε την έγκρισή του και μου το επέστρεψε. Όλα είχαν κανονισθεί εις διάστημα όσον απαιτείται δια να αρχίσωμεν... »... Μετά ταύτα ηκολούθησε μακρά σιωπή. Το φύλλον χάρτου με την σημείωσιν με το μολύβι ευρίσκετο εις το μέσον της τραπέζης. Κατόπιν είπα: - Μήπως θα φανεί κυνικόν, εάν απεκαλύπτετο ότι είχομεν διακανονίσει τα ζητήματα αυτά, τόσον μοιραία δι' εκατομμύρια ανθρώπων, κατά τόσον πρόχειρον τρόπον;
- Όχι, κρατήστε το, είπεν ο Στάλιν»!
Κι ενώ τα πάντα είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των τότε μεγάλων δυνάμεων στην Ελλάδα συνεχίζονταν η τραγωδία του Εμφυλίου πολέμου!
Σήμερα 29-8-2011 συμπληρώνονται 62 χρόνια από τη λήξη του.
Εχουν γραφεί χιλιάδες κείμενα για τα γεγονότα εκείνων των ταραγμένων καιρών που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία μας.
Ακόμα και σήμερα οι γνώμες διίστανται και για το πότε άρχισε και για το πότε τελείωσε (τελείωσε άραγε;) και για το ποιοι φέρουν την ευθύνη του αδελφοκτόνου πολέμου.
Δεν φιλοδοξούμε να γράψουμε ιστορία,απλά θέλουμε να θυμίσουμε που οδηγήθηκε η χώρα από τα μίση,τα πάθη και τη διχόνοια που φρόντισαν να ενσπείρουν οι προστάτες μας στον Ελληνικό λαό.
Εναν λαό που αδελφωμένος πολέμησε τον κατακτητή αλλά διχάστηκε και ξεκληρίστηκε για τη ριμάδα την εξουσία.
Μια εξουσία που ήδη είχε δοθεί,όπως κυνικότατα ομολογεί ο ίδιος ο Τσώρτσιλ!!!
Διαβάστε και τις παρακάτω σελίδες
α)Αφιέρωμα στον Εμφύλιο Πόλεμο
β)Ο Εμφύλιος πόλεμος (1944 - 1949)
γ)Τι προκάλεσε τη σύγκρουσηΔιαβάστε και τις παρακάτω σελίδες
α)Αφιέρωμα στον Εμφύλιο Πόλεμο
β)Ο Εμφύλιος πόλεμος (1944 - 1949)
Δημήτρη μου καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαίτοι δεν φέρω βιωματικά βάρη απ' αυτήν την αλγεινή εποχή του έθνους μας ,η προσωπική παρέμβασή σου στο δημοσίευμα με συγκίνησε βαθύτατα γιατί τελώ εν πλήρη αίσθηση του τι μπορεί να συμβεί και σήμερα στον τόπο μας αν τελικά μας πάρει από κάτω η διχόνοια και η εμπάθεια.
Δεν είμαι ενδοτική φίλε μου, ούτε συμβιβάζομαι ούτε υποχωρώ με ευκολία σ' αυτούς που αποφασίζουν για την τύχη μας. Η αγωνία μου όμως και το ένστικτό μου αν θέλεις με ωθούν στην συναίνεση και συνένωση της λαϊκής βάσης ως μία γροθιά για να αντισταθούμε και να μείνουμε όρθιοι απέναντι στην θύελλα που είναι καθ' οδόν ....από τους επιβουλεύοντες το μέλλον μας όσο και το παρόν μας.
Να είστε καλά και με το καλό να επανακάμψεις ....
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Δυστυχώς Λυγερή μου επανακάμψαμε στο κλεινόν άστυ.Αφήσαμε την ομορφιά και την ησυχία της φύσης κι ήρθαμε στη ζούγκλα αλλά δεν γίνεται διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να παλέψουμε με τη θύελλα που έρχεται και να... νικήσουμε χωρίς να παίξουμε το παιχνίδι κανενός.
Οπως θα ξέρεις και όπως λέει και το κείμενο οι προγονοί μας παλεύανε σ' έναν αγώνα που κάποιοι προστάτες μας είχαν ήδη καθορίσει το αποτέλεσμα.
Ας μας γίνονται τουλάχιστον μαθήματα όλα αυτά.
Να είσαι γερή και δυνατή,καλό βράδυ!