Καλοπροαίρετη η πλειοψηφία όσων εκφράζουν την αγανάκτησή τους στο Σύνταγμα, αλλά κατά τη φτωχή και ταπεινή μου γνώμη, δεν έχει καμία πιθανότητα να μετουσιωθεί σε ενιαίο παλλαϊκό πατριωτικό μέτωπο.
- — Κατ’ αρχήν, έχουν καταληφθεί οι γωνίες και οι πλευρές της ….ανοιχτής και αφύλακτης πλατείας, από μικρές αλλά συμπαγείς ΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ομαδούλες, των οποίων τα περισσότερα μέλη είναι βλήματα και γυρολόγοι και καιροσκόποι του κερατά. Αυτές οι ομαδούλες, έχουν εγκλωβίσει στη μέση τους αγανακτισμένους κι’ η κάθε μια ξεχωριστά τους τραβολογά από ‘δώ κι’ από ‘κεί, διεκδικώντας τη κηδεμόνευσή τους για ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό όφελός της, ευελπιστώντας να αυξήσει το μπόϊ της. Αυτές οι ομαδούλες, όχι μόνο είναι μεταξύ τους ασύνδετες, αλλά και αλληλεχθρεύονται, ενώ όλες μαζί στερούνται πραγματικού αγνού ιδεολογικού και οργανωτικού υπόβαθρου και συγκεκριμένου στόχου-σκοπού. Αυτές οι ομαδούλες, εύκολα συμμαχούν με καιροσκόπους των ΜΜΕ, αρκεί να εξασφαλίσουν 10 λεπτά προβολή του εγωισμού τους, σε κάποιο κανάλι, σε κάποιο έντυπο των εβραιομασόνων εκμεταλλευτών.
- — Το σημείο έδρας του (κατ’ εμέ διαλυμένου) κινήματος, είναι απολύτως ακατάλληλο, ακόμα και για απλή έκφραση διαμαρτυρίας, πολύ δε περισσότερο για να στηθεί οργανωτικά ένα κίνημα, να παίρνει αποφάσεις και (το κυριότερο) να ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ. Στο πνεύμα του «μπάστε σκύλοι αλέστε κι’ αλεστικά μη δίνεται» δεν μπορεί να στηθεί ένας οργανισμός αντίστασης και ανατροπής. Ο χρόνος που έχει κυλήσει με διατήρηση των γνωστών αφρούρητων κι’ αφύλακτων σημείων δράσης και υποτιθέμενης έκφρασης της αγανάκτησης των πολιτών, δουλεύει υπέρ του καθεστώτος και ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΕΣ ΜΟΥ ΓΝΩΣΕΙΣ, θα πρέπει να ήμουν παντελώς ηλίθιος αν πίστευα και προσπαθούσα να πείσω κι’ άλλους να πιστέψουν, ότι το σάπιο καθεστώς, δεν έχει ήδη πάρει καίριες θέσεις ανάμεσα στους αγανακτισμένους της Πλατείας Συντάγματος και σε άλλους αντίστοιχους χώρους.
- — ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΘΗΝΑ, κι’ ακόμα περισσότερο, Ελλάδα δεν είναι μόνο η Πλατεία Συντάγματος. Είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη κάθε προσπάθεια, όταν αυτοπεριορίζεται στο τι θα μπορούσε να αναδείξει απ’ τη ταλαίπωρη πλατεία. Είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη κάθε προσπάθεια, όταν δεν ξεκινά την οργανωτική της δομή σε ΤΟΠΙΚΟ, σε ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ και σε ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ (ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΟ) επίπεδο. Εξασφαλίζουμε την όσο το δυνατό ευρύτερη εκπροσώπηση, με οροφές (περιορισμούς) κατά των κάθε μορφής συντεχνιών (π.χ. δικηγόρων, μηχανικών, γιατρών, σπουδαστών κλπ και κατά της οικογενειοκρατίας. Είναι γελοίο, να υπάρχει ένα συλλογικό όργανο διοίκησης μιας οργάνωσης και το 90-95% των μελών της να είναι δικηγόροι, γιατροί και μηχανικοί. Είναι γελοίο να στήνεται μια τοπική οργάνωση και από τα 5 μέλη διοίκησής της να πλειονοψηφούν μέλη της ίδιας οικογένειας. Πρόβλεψη για περιορισμούς σε εμφάνιση άρρωστων φαινομένων καιροσκοπικής διοίκησης, πρέπει να υπάρχουν μέχρι τη κορυφή της ιεραρχικής δομής μιας πολιτικής οργάνωσης. Αν η οργάνωση μετεξελιχθεί σε κόμμα, πρέπει να υπάρχει φραγή σε ταυτόχρονες υποψηφιότητες για τα ανώτατα όργανα του κόμματος και για θέσεις κοινοβουλίων, από συγγενικά πρόσωπα μέχρι και τρίτου (3ου) βαθμού συγγένειας. Ακόμα, πρέπει να υπάρχει βούληση, για λήψη μέτρων κατά του καιροσκοπισμού της οικογενειοκρατίας, και με συνταγματική διάταξη, ώστε ο καιροσκοπισμός να μη διαχέεται από κόμμα σε κόμμα, και το πρόβλημα των ενδοοικογενειακών φιλοδοξιών να επιλύεται από τα μέλη κάθε υπερφιλόδοξης οικογένειας, από ένα οικογενειακό συμβούλιο μεταξύ συγγενών μέχρι και τρίτου (3ου) βαθμού συγγένειας, οι οποίοι θα επιλέγουν ποιος από τους ενδιαφερόμενους συγγενείς θα πολιτευθεί ή θα καταλάβει θέσει εξουσίας.
- Η δομή οργάνωσης ενός πολιτικού φορέα, ενός μαζικού πατριωτικού κινήματος, πρέπει να είναι πάντα από τα κάτω (από τη βάση) με λογική αντιπροσωπευτική διαστρωμάτωση προς τη κορυφή. Είναι βέβαιο, ότι κάποιοι μπορεί να ξεκινούν την ιδέα. Αν όμως η ιδέα αυτή έχει εξ αρχής κατασκευασμένο το ιδιοκτησιακό καθεστώς της σφραγίδας και της επωνυμίας του υπό ίδρυση πολιτικού φορέα, ΤΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑ, ΓΙΑ ΚΙΝΗΜΑ, κανείς δεν μπορεί να μιλά για μαζικό πατριωτικό μέτωπο. Ο κόσμος έχει βαρεθεί να παίζει τον χειροκροτητή μετριοτήτων και αποστασιοποιείται μόλις καταλαβαίνει το «μια από τα ίδια», οι δε κατ’ επίφαση «ιδρυτές» μένουν κι’ αυτοί στα ίδια τους και σε μια μετριότητα που γρήγορα κανένας δεν δίνει σημασία.
- ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ ΚΑΙ ….ΝΟΜΟΤΑΓΗΣ «ΕΞΕΓΕΡΣΗ». Το καθεστώς συναποτελείται (α) από τη Κυβέρνηση και τα υπ’ αυτήν όργανα διοικητικής εξουσίας, (β) από τους Βουλευτές και (γ) από τους Δικαστές. Παρά τις επιγραμματικές κορώνες του κάθε συντάγματος «περί διακρίσεως των εξουσιών» στη πράξη, με τον φερετζέ της «λαϊκής κυριαρχίας», όλες ανεξαιρέτως οι εξουσίες, υπάρχουν και λειτουργούν κάτω από ένα βρόμικο πλέγμα εκβιασμών και διορισμών. Όλες οι εξουσίες ασκούνται απροκάλυπτα πλέον, από τη χούντα των βουλευτών, του κόμματος που πλειονοψηφεί και σχηματίζει κυβέρνηση. Κάτω από αυτό το πρίσμα και τη σκληρή πραγματικότητα, η καθεστωτική σαπίλα είναι και αυτή ενιαία και αδιαίρετη. Αυτό το ζούμε στη καθημερινότητά μας, από τις αμέτρητες υπερκαθεστωτικές ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ αποφάσεις των δικαστηρίων, που αδιαφορούν για την απονομή δικαιοσύνης και επιδίδονται κατά κανόνα σε καταδίκη οποιασδήποτε ατομικής ή ομαδικής συμπεριφοράς, που στρέφεται κατά των παρανομιών της κάθε κυβέρνησης ή και εκφράζει νόμιμες διεκδικήσεις. Το βλέπουμε στη καθημερινή αντιμετώπιση των φαινομένων διαφθοράς γνωστών σκανδάλων, από το πλήθος των απαλλακτικών αποφάσεων δικαστικών συμβουλίων και ανώτατων δικαστηρίων. Δεν είναι τυχαίο που ο Διεθνής Οργανισμός για τη Διαφθορά και τη Διαφάνεια, έχει κατατάξει τη χώρα μας στις πρώτες θέσεις των διεφθαρμένων χωρών, για όλο το φάσμα άσκησης κρατικής εξουσίας. Αν σε οποιαδήποτε περίπτωση, ένας κρατικός λειτουργός, ιδίως δικαστικός, ορθώσει το ανάστημα του ήθους του, το διεφθαρμένο και σάπιο καθεστώς, των καθεστωτικών ανώτατων δικαστικών συμπεριλαμβανομένων, με κατάχρηση της εξουσίας του τον ….ξεφορτώνεται με μεθόδους μαφίας. ΕΠΟΜΕΝΩΣ, είναι σχήμα οξύμωρο, οι πρωτοβουλίες «κάποιων πολιτών», μεμονωμένων ή και ομαδικών, να στρέφονται νομικά και δικαστικά στα Ελληνικά δικαστήρια ζητώντας «δικαιοσύνη» έναντι των παράνομων και αντισυνταγματικών συμπεριφορών της κυβέρνησης και των οργάνων της και κατά των βουλευτών που τη στηρίζουν. Επειδή δεν υπάρχει ίχνος καθαρότητας στον τρόπο απονομής της υπόδουλης στη πολιτική εξουσία δικαιοσύνης, είναι γελοίο να ζητάμε τη συνδρομή ενός τμήματος της συνολικά διεφθαρμένης εξουσίας, για να ….καταδικαστούν τα κορυφαία πολιτικά και πολιτειακά όργανα του διεφθαρμένου καθεστώτος. Η λαϊκή εξέγερση είναι κολοβή, όταν με οποιονδήποτε τρόπο, διαφοροποιείται και δεν αγγίζει ένα πολύ μεγάλο μέρος της σαπίλας και της διαφθοράς, της ενιαίας και αδιαίρετης εξουσίας.
- Έχω διαβάσει πολλά, από τις διακηρύξεις, τα μανιφέστα, τα ανακοινωθέντα, τις προσκλήσεις, τα καταστατικά, όλων των εξωκοινοβουλευτικών οργανώσεων που ευαγγελίζονται ή νομίζουν ότι εκπροσωπούν το «ΟΛΟΝ» ενός ενιαίου, μαζικού, λαϊκού και πατριωτικού κινήματος, το οποίο θέλει ή νομίζει ότι μπορεί να ανατρέψει το σάπιο κατεστημένο ενός εγκληματικού πολιτικού συστήματος. Όλα αυτά τα κινήματα με τις φασκιές, καλούν τους πάντες, ακόμα και άλλες οργανώσεις του ίδιου περίπου μεγέθους, για ενότητα και κοινό αγώνα, ενώ ταυτόχρονα (και κυρίως) τις βλέπεις όλες να σκίζονται για να τραβήξουν η κάθε μια τον μοναχικό της δρόμο. ΠΟΥΘΕΝΑ μα
ΠΟΥΘΕΝΑ δεν διάβασα και γι’ αυτή τη σοβαρή περίπτωση, ξεκάθαρη ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΒΛΕΨΗ, για τους όρους και τις προϋποθέσεις εισδοχής-συγχώνευσης πολιτικών οργανώσεων, κάτω από τις ίδιες αρχές, κάτω από την ίδια δομή, κάτω από τους ίδιους σκοπούς, κάτω από την ίδια σημαία και τον ίδιο τίτλο. ΟΛΟΙ μιλούν για την Ελληνική Σημαία, αλλ’ αμφιβάλω. ΟΛΟΙ μιλούν με ΟΛΟΥΣ, αλλά και ΟΛΟΙ κρατούν την όποια δύναμη και σφραγίδα νομίζουν ότι κατέχουν, χτίζοντας τοίχους. ΟΛΟΙ προσφέρουν απλόχερα συνθήκες ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, αλλά μέχρι τώρα βλέπεις προσπάθειες επιβολής ειλημμένων αποφάσεων. ΟΛΟΙ συνομιλούν και «συναποφασίζουν», αλλά εκδίδουν ΑΝΩΝΥΜΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝΤΑ!!!! ανούσια και αόριστα μιας μακρόσυρτης, βασανιστικά αιωρούμενης και νεφελώδους ενότητας κι’ ο καθένας ξεχωριστά, συνεχίζει τον μοναχικό δρόμο της σφραγίδας του.
- Τελειώνω αυτή τη παρέμβαση. από τη Πλατεία Συντάγματος των αγανακτισμένων, από την οποία άρχισα. Είναι γνωστό, ότι όπως ισχυρίζονται, έδωσαν μάχες για να κρατήσουν μακριά τις όποιες σημαίες. Όμως αγαπητοί μου σ’ αυτή τη πλατεία, ανεχθήκατε αρκετές σημαίες που είναι και πολύ κάλπικες και δεν έχουν καμιά σχέση με το λαϊκό πατριωτικό κίνημα. Για κάποιους από αυτούς τους γαύρους που ονειρεύονται να γίνουν καρχαρίες έχω αναφερθεί σε παλιότερο άρθρο. Σε αυτούς προσθέτω και τις πορτοκαλιές σημαίες του «Δήθεν δεν Πληρώνω Στιγμιαία τα Διόδια». Και εκεί θα προσθέτω, κάθε καραγκιόζη που προβάλει την εικονική του πραγματικότητα σε βάρος των δικαιωμάτων του κοινωνικού συνόλου. Όποιος θάβει τα τεράστια προβλήματα του λαού, για να κάνει φραμπαλάδες αυτοπροβολής θα σπάσει τα μούτρα του. Όποιοι κάνουν παιχνίδι με τη δραχμή, για να την υποτιμούν κατά βούληση ή και για λόγους βλακείας, θα σπάσουν τα μούτρα τους.
Ας μη παριστάνουν κάποιοι ότι δεν καταλαβαίνουν τι είναι το «ΟΛΟΝ» κοινωνικό συμφέρον και τι ο συντεχνιακός καιροσκοπισμός. Ποτέ δεν θα γίνει Πανελλήνια σημαία εξέγερσης, το κόμιστρο και η άδεια του κάθε ταξιτζή, με νοοτροπίες «ας πάνε να γαμηθούν όλοι οι άλλοι, αρκεί εμείς να εξασφαλίσουμε τη πάρτη μας»!!!!!. Καλή η προστασία του περιβάλλοντος (ποιος λέει όχι) αλλά, ποτέ δεν μπορεί να γίνει Πανελλήνια σημαία εξέγερσης, η ξεκομμένη από το σύνολο των κοινωνικών προβλημάτων, μονομέρεια αποκλειστικού και μόνου ενδιαφέροντος, για τα μεταλλεία Χαλκιδικής, και «…δεν συμμετέχουμε πουθενά αλλού, μόνο για ότι μας αφορά ατομικά» (οικοπεδικά????). Δεκτή η παλλαϊκή αντίδραση για τη κατάργηση των διοδίων, αλλά κάποιος πρέπει να πει στους «εμπνευστές», ότι καταντούν «καραγκιοζ μπερντές», όταν «είναι τυφλοί και κουφοί» για οτιδήποτε άλλο γίνεται γύρω τους, κι’ ότι τους φτάνει να βγάζουν μερικές έγχρωμες-κίτρινες φωτογραφίες και αναμνηστικά βίντεο, για το πολιτικό βιογραφικό τους. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!! Θα μπορούσα να γράψω κι’ άλλα ενδεικτικά κάκιστα παραδείγματα. Η εξέγερση πρέπει να εκφραστεί με όρους Ενότητας, Πραγματικής Ισότητας, Πλουραλισμού ομαδικών διεκδηκήσεων, Σύνθεσης, Οργάνωσης, Ιδεολογίας και Στόχων-Σκοπών. Η εξέγερση πρέπει να ξεκινάει από τη περιφέρεια και τους περιφερειακούς δήμους, να δυναμώνει και να συγκλίνει ασφυκτικά με συγκεκριμένο σχέδιο πραγματικής κατάληψης του κέντρου. Του κέντρου εξουσίας. Να ξέρει ο καθένας ποιον έχει δίπλα του και τα διακριτικά του. Να ελέγχονται οι παρείσακτοι και να βγαίνουν εκτός μάχης οι προβοκάτορες. Να βαδίζει με σίγουρο βήμα ο καθένας μας για τη νίκη.
Να ξέρουν οι υπόλογοι του παρακοινοβουλευτικού φασισμού και τα τσιράκια τους, να ξέρουν όλα τα μέλη των μαφιόζικων ληστοσυμμοριών, ότι δεν έχουν οδό διαφυγής. Να ξέρουν όλα τα αποβράσματα, ότι δεν πάμε στο Σύνταγμα περιμένοντας και ζητιανεύοντας να μας δώσουν λύση οι ληστές. Να ξέρουν ότι πάμε εκεί, πάμε παντού, οργανωμένα για να επιβάλουμε λύσεις. Με αποφασιστικότητα, με τσαμπουκά.
Για να συλλάβουμε τους δράστες και να εξαναγκάσουμε τα Ευρωπαία καθίκια, να συμφωνήσουν για τη παραπομπή των ένθεν κακείθεν μαφιόζικων ληστοσυμμοριών, για να δικαστούν για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, στο Διεθνές Δικαστήριο. Εκτός από πολιτικό, το κατασκευασμένο πρόβλημα, είναι συγχρόνως (αν όχι πρωτίστως) ποινικό και διεθνές!!!!
ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΑΪΔΕΥΟΝΤΑΣ ΑΥΤΙΑ – ΟΙ ΣΑΜΑΡΑΔΕΣ, ΟΙ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΔΕΣ, ΟΙ ΠΑΠΑΡΗΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, ΒΟΛΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ «ΣΑΠΙΟΥ ΜΗΛΟΥ», ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΗΛΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΣΑΠΙΑ ΜΗΛΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ, ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΕΞΩ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΑΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΜΦΟΙΤΗΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ. ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ.
από το ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες