Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Από τον Καβαλιέρε στον «Καμαριέρε»

Ο κύκλος των… ζωηρών πολιτικών

«Όσοι είναι άπιστοι γνωρίζουν τις απολαύσεις της αγάπης. Είναι οι πιστοί εκείνοι που γνωρίζουν τις τραγωδίες της αγάπης», έγραφε ο Όσκαρ Ουάιλντ χωρίς να γνωρίζει τα τερτίπια της σύγχρονης πολιτικής σκηνής. Διότι το πρώτο ισχύει αν είσαι ευρωπαίος πολιτικός. Αν έχεις όμως την ατυχία να γεννηθείς στις ΗΠΑ και να σου αρέσουν τα τσιλημπουρδήματα, πρέπει αργά ή γρήγορα να διαλέξεις.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» στην ανεκτική Ευρώπη – κυρίως στη Γαλλία και την Ιταλία- η σεξουαλική δραστηριότητα των πολιτικών φαίνεται να λειτουργεί υπέρ τους στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.

Στην πουριτανική Αμερική, ακόμα και οι φήμες για εξωσυζυγική σχέση εύκολα μπορεί να καταστρέψουν καριέρες που κτίστηκαν με κόπο. Η απιστία είναι κάτι ανθρώπινο, ή μια δραστηριότητα την οποία πρέπει να αποκηρύσσει όποιος ασχολείται με την πολιτική; Εάν η εξουσία είναι αφροδισιακή, ποιος μπορεί να τραβήξει τη διαχωριστική γραμμή; Εάν εκείνοι που θέλουν να έχουν εξουσία αισθάνονται ότι τους ανήκει όλος ο κόσμος και μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν, η Δικαιοσύνη είναι η μόνη που μπορεί να τους σωφρονίσει;

Οι Γάλλοι έχουν πραγματικά εντελώς διαφορετική κουλτούρα από τους Αμερικανούς για τη σχέση συζυγικής πίστης και πολιτικής. Δύο από τους σύγχρονους προέδρους τους, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ, είχαν πλήθος εξωσυζυγικών σχέσεων κατά την παραμονή τους στο Μέγαρο των Ηλυσίων, χωρίς καμιά αντίδραση είτε από τους ψηφοφόρους, είτε από τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Ο Φρανσουά Μιτεράν, ιδιαίτερα ερωτύλος όπως τον παρουσίαζαν οι φίλοι και οι συνεργάτες του, είχε σχέση με τη διάσημη τραγουδίστρια Δαλιδά, αλλά και με πολλές άλλες. Με την επί μακρόν ερωμένη του Αν Πένζο μάλιστα, απέκτησαν και μία κόρη την ύπαρξη της οποίας γνωστοποίησε λίγο πριν πεθάνει.

Ο Ουίλιαμ Τζέφερσον Κλίντον, ήταν ο πρώτος Δημοκρατικός πρόεδρος που εξελέγη για δεύτερη θητεία μετά τον Φραγκλίνο Ρούζβελτ, και ο πρώτος που παρεπέμφθη το 1998 σε ειδικό δικαστήριο σε σχέση με ένα σεξουαλικό σκάνδαλο. Στην πραγματικότητα παρεπέμφθη για ψευδορκία και παρακώλυση του έργου της δικαιοσύνης, όμως το περιστατικό μέσα στο Οβάλ Γραφείο με το πούρο, την 22χρονη Μόνικα Λιουίνσκι και το λεκέ στο φόρεμά της που εκείνη φρόντισε να μην πλύνει ποτέ, ήταν βούτυρο στο ψωμί των αμερικανών κωμικών για πολύ καιρό.

Αν έπρεπε να απαριθμήσουμε τα ονόματα των γυναικών που έχουν λάβει μέρος στα περίφημα πάρτι του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τότε δεν θα μας έφταναν δύο σελίδες.Η Νοέμι Λετίσια ηταν 17 και η Ρούμπι επίσης. Αν ο Μπερλουσκόνι ήταν Αμερικανός η πολιτική του καριέρα θα διαρκούσε μόλις μερικά δευτερόλεπτα.

Ο Μοσέ Κατσαβ διετέλεσε πρόεδρος του Ισραήλ από το 2000 έως το καλοκαίρι του 2007, οπότε και παραιτήθηκε καθώς μία συνεργάτης του κατήγγειλε ότι την είχε βιάσει. Τον Δεκέμβριο του 2010 ο 66χρονος Κατσάβ καταδικάστηκε για βιασμό, παρακώλυση της δικαιοσύνης και άλλες κατηγορίες. Πριν από δύο μήνες ανακοινώθηκε η ποινή του: κάθειρξη επτά ετών.
newsbeast.gr/

2 σχόλια:

  1. δεν θα ήθελα να μιλήσω για συντηρητικότητα και προοδευτισμό, αλλά για ηθική και ανηθικότητα
    Γιατί ο βιασμός είναι έγκλημα, όποιος κι αν τον διαπράττει...

    την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαφέστατα και είναι έγκλημα Νέλλυ μου.Πάντως όλοι αυτοί οι "ισχυροί" με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν κι έχουμε και πάμπολλα εγχώρια παραδείγματα.
    Κι αν πάμε και στους χώρους εργασίας εκεί είναι που χάνεται η μπάλα από τις συμπεριφορές αφεντικών και προϊσταμένων.Το ξαναείπαμε πως η εξουσία σε μεθάει,θέλει τρομερό αυτοέλεγχο και ηθικές αντιστάσεις αλλά φαίνεται πως λείπουν κι από τους ηγέτες και από τους κοινούς θνητούς!
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πες