Ο πυρηνικός πόλεμος δυο ταλαντούχων γραφιάδων (και πρώην συνεργατών).
O Στάθης Τσαγκαρουσιάνος και ο Pitsirikos συνεργάστηκαν στη Lifo που εκδίδει ο πρώτος.
Εξαιρετικοί γραφιάδες οι δυό τους, χώρισαν πρόσφατα (απεχώρησε ο Pitsirikos από τη Lifo) και από τις αποχαιρετιστήριες επιστολές τους που στάζουν δηλητήριο κρατάμε το ταλέντο τους, που έχει τον ασυμμάζευτο.
Γράφει ο Τσαγκαρουσιάνος >
Απαντά ο PITSIRIKOS >
Ο κ. Στάθης Τσαγκαρουσιάνος με απειλεί σήμερα από τη στήλη του στη LIFO -χωρίς να αναφέρει το όνομά μου- πως σε λίγο το ονοματάκι μου θα γίνει γνωστό με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Δεν ξέρω πού οφείλεται η επιθυμία του κ. Τσαγκαρουσιάνου να με ατιμάσει, αλλά θα προσπαθήσω να το ανακαλύψω.
Γράφει ο κ. Τσαγκαρουσιάνος: ...δεν είναι τυχαίο ότι στην Αμερική τα συντριπτικώς περισσότερα μπλογκ είναι επώνυμα, ενώ στην Ελλάδα το 90% είναι ανώνυμα και τα περισσότερα χολερικά... Έχω ένα μότο: «Ο άντρας πληρώνει τους λογαριασμούς του και οι κότες κάνουν κο-κο-κο». Με τον ίδιο τρόπο πιστεύω ότι ο άντρας που έχει να πει κάτι πρέπει να το λέει στο φως της μέρας, αναλαμβάνοντας τις συνέπειες των λόγων του. Διαφορετικά, πρόκειται για κνώδαλο, χωρίς ραχοκοκκαλιά και χωρίς τιμή.
Και όταν άλλοι πληρώνουν για όσα έγραψες, να μην εξαφανίζεσαι σαν έντρομη σκουληκαντέρα στο σουλτανάτο σου, κρύβοντας το ονοματάκι σου και την ταπεινούλα ιστορία σου.
Ξαφνικά, συμπεριφέρεται λες και ήμουν ιδιοκτησία του. Φυσικά, γνωρίζει πως όλο αυτό το διάστημα είχα πολλές καλές προτάσεις για άλλες δουλειές και δεν έφυγα. Επίσης, να τον ενημερώσω πως ουσιαστικά αυτό που με έκανε να αποφασίσω να αποχωρήσω από τη LIFO ήταν ο ίδιος με τα υβριστικά και ειρωνικά σχόλια που έγραφε για τους πρώην συνεργάτες του και -ειδικά- για έναν καλό μου φίλο.
Και πάμε στο επίμαχο σημείο: «Γιατί το ονοματάκι σου είναι γνωστό. Το ξέρουν λίγοι, αλλά σε λίγο θα το μάθουνε όλοι, με τον πιο ατιμωτικό τρόπο».
Γενικά, το κείμενό του μου δείχνει έναν άνθρωπο πληγωμένο και θυμωμένο, αλλά δεν ήμασταν ποτέ φίλοι -του μιλούσα πάντα στον πληθυντικό, δεν ήπιαμε ποτέ μαζί έναν καφέ, οι φορές που συναντηθήκαμε στο περιοδικό ήταν ελάχιστες και πάντα μετά από δική του επιθυμία εκτός από τον περασμένο Απρίλιο που πήγα να του πω πως θέλω να σταματήσω- και δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τόση οργή. Αρκετοί άνθρωποι έφυγαν από τη LIFO, πολλούς περισσότερους τους έδιωξε, αλλά μόνο με εμένα τα πήρε στο κρανίο. Βέβαια, πρέπει να ομολογήσω πως αυτό με κολακεύει κάπως. Με κάνει να αισθάνομαι ξεχωριστός.
Κύριε Τσαγκαρουσιάνε, δεν μπορείτε εσείς να ατιμάσετε εμένα. Ο λόγος είναι πως δεν είστε ένα άτομο που χαίρει εμπιστοσύνης και σεβασμού. Δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν άνθρωπο που να σας γνωρίζει προσωπικά και να σας εκτιμά. Είναι περίεργο, αλλά οι μόνοι άνθρωποι που σας εκτιμούν είναι αυτοί που σας ξέρουν μόνο από τα κείμενά σας.
Δεν μπορώ να αποκαλύψω τι είναι αυτό που έμαθα από το τηλεφώνημα - η κυρία που μου τηλεφώνησε μου συνέστησε να μην το κάνω ακόμα, επικαλούμενη την επαγγελματική της εμπειρία-, αλλά ο κ. Τσαγκαρουσιάνος έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα. Αποχώρησα από τη LiFO πριν από έναν σχεδόν μήνα και στην επίθεση εναντίον μου μου ζητάει να γνωρίζω (ένα μήνα πριν) κάτι που ακόμα και αυτός ο ίδιος το έμαθε αυτήν την εβδομάδα - αν κατάλαβα καλά από τα όσα μου είπε η καλή κυρία, την περασμένη Δευτέρα ή Τρίτη.
Το να επιτίθεσαι άγρια σε κάποιον, κατηγορώντας τον για πράγματα που δεν γνωρίζει -και ξέρεις πολύ καλά ότι δεν γνωρίζει- είναι εντελώς παράλογο. Επίσης είναι καοήθες. Τώρα βρίσκω την επίθεση του κ. Τσαγκαρουσιάνου εναντίον μου ακόμα πιο χυδαία.
Δεν είμαι μέντιουμ, ούτε έχω την δυνατότητα να προβλέπω τι θα συμβεί αύριο ή σε ένα μήνα. Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος έχει κάνει ένα ακόμα μεγάλο λάθος. Το ότι γράφω με ψευδώνυμο δεν σημαίνει πως δεν αναλαμβάνω τις ευθύνες μου για όσα γράφω. Θα το διαπιστώσει πολύ σύντομα. Και μάλλον θα αισθανθεί πολύ άσχημα.
(Δεν βρίσκομαι στην Αθήνα και δεν έχω πλήρη γνώση του θέματος. Μόλις επιστρέψω, θα επανέλθω. Με την ευκαιρία, ευχαριστώ για όλα τα μέιλ που έλαβα. Τέτοια έκρηξη αγάπης και συμπαράστασης είναι συγκινητική.)
update: Ένας πολύ γνωστός Έλληνας συγγραφέας και πολύ αγαπημένος μου -αν και δεν τον γνωρίζω προσωπικά- μου έγραψε πως θα ήταν καλύτερα να μη απαντούσα στον κ. Τσαγκαρουσιάνο και στα όσα έγραψε για εμένα στο περιοδικό του - "θα έπρεπε να αφήσεις τον κόσμο να τον κρίνει". Αυτή ήταν και η δική μου αρχική σκέψη και η συμβουλή των περισσότερων φίλων μου. Στη συνέχεια, έκανα ό,τι μου είπε το στομάχι μου - το στομάχι μου μου είπε να απαντήσω.
Σύντομα, ο καλός συγγραφέας -και όχι μόνον αυτός- θα καταλάβει πως ευτυχώς που απάντησα. Σήμερα το συνειδητοποίησα. Δεν είμαι τρελός, ούτε μου αρέσουν τα ξεκατινιάσματα. Αποχώρησα από τη LIFO πριν από ένα μήνα, ευχαρίστησα για τη συνεργασία, έγραψα το σχετικό ποστ στο μπλογκ μου (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ) και όλα καλά. Δεν είχα πρόθεση να γράψω κάτι άλλο, μέχρι που ήρθε η επίθεση του κ. Τσαγκαρουσιάνου. Μόλις γίνει γνωστός ο λόγος για τον οποίο μου επιτέθηκε, νομίζω πως όλοι θα καταλάβουν πως ήταν σοφό εκ μέρους μου να απαντήσω. Πολύ σοφό.
ΖΕΙΔΩΡΟΝ:Την άγρια αντιπαράθεση των δύο καταξιωμένων γραφιάδων τη βρήκαμε στο kourdistoportocali και την αναδημοσιεύουμε απλά και μόνο γιατί και οι δύο για πολλούς από μας τους bloggers υπήρξαν αν όχι πρότυπα τουλάχιστον πρωτοπόροι στο είδος.Και βέβαια έκαναν και κάνουν καριέρα στα ΜΜΕ εκμεταλλευόμενοι το ταλέντο τους.
Ο,τι λάμπει λοιπόν αγαπητοί φίλοι δεν είναι πάντα χρυσός!
O Στάθης Τσαγκαρουσιάνος και ο Pitsirikos συνεργάστηκαν στη Lifo που εκδίδει ο πρώτος.
Εξαιρετικοί γραφιάδες οι δυό τους, χώρισαν πρόσφατα (απεχώρησε ο Pitsirikos από τη Lifo) και από τις αποχαιρετιστήριες επιστολές τους που στάζουν δηλητήριο κρατάμε το ταλέντο τους, που έχει τον ασυμμάζευτο.
Γράφει ο Τσαγκαρουσιάνος >
Απαντά ο PITSIRIKOS >
Ο κ. Στάθης Τσαγκαρουσιάνος με απειλεί σήμερα από τη στήλη του στη LIFO -χωρίς να αναφέρει το όνομά μου- πως σε λίγο το ονοματάκι μου θα γίνει γνωστό με τον πιο ατιμωτικό τρόπο. Δεν ξέρω πού οφείλεται η επιθυμία του κ. Τσαγκαρουσιάνου να με ατιμάσει, αλλά θα προσπαθήσω να το ανακαλύψω.
Γράφει ο κ. Τσαγκαρουσιάνος: ...δεν είναι τυχαίο ότι στην Αμερική τα συντριπτικώς περισσότερα μπλογκ είναι επώνυμα, ενώ στην Ελλάδα το 90% είναι ανώνυμα και τα περισσότερα χολερικά... Έχω ένα μότο: «Ο άντρας πληρώνει τους λογαριασμούς του και οι κότες κάνουν κο-κο-κο». Με τον ίδιο τρόπο πιστεύω ότι ο άντρας που έχει να πει κάτι πρέπει να το λέει στο φως της μέρας, αναλαμβάνοντας τις συνέπειες των λόγων του. Διαφορετικά, πρόκειται για κνώδαλο, χωρίς ραχοκοκκαλιά και χωρίς τιμή.
Δεν ξέρω τι εννοεί ο κ. Τσαγκαρουσιάνος, όταν λέει πως «Ο άντρας πληρώνει τους λογαριασμούς του». Αναφέρεται και σε χρήματα; Έχω γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους που μου έχουν πει πως ο κ. Τσαγκαρουσιάνος δεν τους πλήρωσε. Τι να πω; Μπορεί να μου έλεγαν όλοι ψέματα.
Επειδή ο κ. Τσαγκαρουσιάνος αναφέρεται σε εμένα και τον ενοχλεί η ψευδωνυμία, αναρωτιέμαι γιατί δεν τον ενοχλούσε πως επί τέσσερα και πλέον χρόνια έγραφα με ψευδώνυμο στη LIFO; Έπρεπε να φύγω από τη LIFO για να τον ενοχλήσει το ότι δεν έγραφα με το ονοματεπώνυμό μου; Κι αν τον ενοχλούσε, γιατί δεν μου το ζήτησε ποτέ; Επειδή οι πάντες στα ΜΜΕ είναι μετρήσιμοι -η Focus Bari να είναι καλά- και άγιοι δεν υπάρχουν, καταλήγω στο συμπέρασμα πως ο κ. Τσαγκαρουσιάνος έβγαζε πολλά χρήματα από τα κείμενά μου και δεν είχε κανένα πρόβλημα με το ψευδώνυμό μου. Αν κάποιος έχει μια άλλη ερμηνεία, ας με ενημερώσει.
Επίσης, αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος που έχει αναγκάσει τον κ. Τσαγκαρουσιάνο -αν και απεχθάνεται την ψευδωνυμία- να έχει έναν δεύτερο ψευδώνυμο λογαριασμό στο twitter και να γράφει άσχημα σχόλια για άλλους (μεταξύ μας, σας έχουν πάρει χαμπάρι όλοι). Επίσης, αναρωτιέμαι γιατί γράφει και ανώνυμα σχόλια στην εφημερίδα του. Όχι, δεν περιμένω απάντηση.
ΓΙ' ΑΥΤΟ ΑΝΩΝΥΜΕ, ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΕ ΜΠΛΟΓΚΕΡ: Εδώ ο κ. Τσαγκαρουσιάνος με ειρωνεύεται επειδή δεν είμαι όμορφος. Δεν είπα ποτέ ότι είμαι όμορφος. Έχω γράψει πολλές φορές στο μπλογκ μου πως είμαι κοντός, χοντρός, άσχημος και καραφλός. Μπλόγκερ είμαι, δεν είμαι μοντέλο. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι κακό να είναι άσχημος ένας άνθρωπος και γιατί πρέπει οι άλλοι να τον κοροϊδεύουν γι' αυτό. Μακάρι να ήμουν όμορφος.
Αν θες να κρίνεις τον Κακλαμάνη, να αναλαμβάνεις την ευθύνη ότι μπορεί να έρθει στο μπαράκι σου και να σου κάνει τη ζωή δύσκολη.
Αν θες να κρίνεις τον Κακλαμάνη, να αναλαμβάνεις την ευθύνη ότι μπορεί να έρθει στο μπαράκι σου και να σου κάνει τη ζωή δύσκολη.
Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος μάλλον δεν θέλει να ατιμάσει μόνο εμένα αλλά και τους συγγενείς μου - μπορεί και όλο μου το σόι. Δεν έχω μπαράκι για να έρθει ο Κακλαμάνης και να μου κάνει τη ζωή δύσκολη. Λάθος ρεπορτάζ.
Αν θες να είσαι δοτικός, να φανερώνεσαι όταν η ανωνυμία σου πρόκειται να καταστρέψει το όνειρο των φίλων σου.
Εδώ δεν καταλαβαίνω τι εννοεί. Δεν ξέρω πού έπρεπε να φανερωθώ για να μην καταστρέψει η ανωνυμία μου το όνειρο των φίλων μου. Πάντως, είναι συγκινητικό το ότι νοιάζεται για τους φίλους μου. Ποιους φίλους μου εννοεί; Αυτούς που έφαγε; Καλή χώνεψη.
Και όταν άλλοι πληρώνουν για όσα έγραψες, να μην εξαφανίζεσαι σαν έντρομη σκουληκαντέρα στο σουλτανάτο σου, κρύβοντας το ονοματάκι σου και την ταπεινούλα ιστορία σου.
Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος ξεχνάει ότι δεν πληρώνουν πάντα οι άλλοι για όσα έγραψες. Να το συνεχίσω κύριε Τσαγκαρουσιάνε ή το πιάσατε το υπονοούμενο; Επίσης ξεχνάει πως τον περασμένο Απρίλιο του ζήτησα να σταματήσω από τη LIFO και με παρακάλεσε να μείνω με τη δικαιολογία πως μόλις είχε αποχωρήσει ο κ. Πολιτάκης και πως "αν φύγεις κι εσύ, διαλυόμαστε". Γιατί το ξεχνάει; Άγνωστο.
Ξαφνικά, συμπεριφέρεται λες και ήμουν ιδιοκτησία του. Φυσικά, γνωρίζει πως όλο αυτό το διάστημα είχα πολλές καλές προτάσεις για άλλες δουλειές και δεν έφυγα. Επίσης, να τον ενημερώσω πως ουσιαστικά αυτό που με έκανε να αποφασίσω να αποχωρήσω από τη LIFO ήταν ο ίδιος με τα υβριστικά και ειρωνικά σχόλια που έγραφε για τους πρώην συνεργάτες του και -ειδικά- για έναν καλό μου φίλο.
Αυτή η μαγκιά και το νταβατζιλίκι του ισχυρού προς τον αδύναμο δεν με εκνευρίζει μόνο στους πολιτικούς και στους οικονομικά ισχυρούς - με εκνευρίζει σε όλους. Επίσης, να τον ενημερώσω πως εκνευρίζει τους πάντες, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να φύγουν από μια δουλειά γιατί δεν θα βρουν άλλη.
Και πάμε στο επίμαχο σημείο: «Γιατί το ονοματάκι σου είναι γνωστό. Το ξέρουν λίγοι, αλλά σε λίγο θα το μάθουνε όλοι, με τον πιο ατιμωτικό τρόπο».
Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω τον κ. Τσαγκαρουσιάνο, αλλά το «ονοματάκι» μου είναι γνωστό σε εκατοντάδες ανθρώπους, οι οποίοι ξέρουν ότι είμαι ο πιτσιρίκος. Το ονοματεπώνυμό μου έχει γραφτεί ακόμα και σε εφημερίδες, ενώ ήταν και σε δεκάδες δελτία Τύπου.
Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος ξεχνάει πως δούλεψα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ, στην τηλεόραση του Alpha, εκδόθηκαν βιβλία μου, έγραψα κείμενα για το θέατρο, έγραψα στο Free, στην Athens Voice, σε αθλητικό σάιτ και είχα αρκετές ακόμα επαγγελματικές δραστηριότητες. Πώς τα έκανα όλα αυτά; Πώς συστηνόμουν; Πώς υπέγραφα συμβόλαια; Πώς πληρωνόμουν; Ως "πιτσιρίκος";
Βέβαια, οφείλω να παραδεχτώ πως κανείς απ' αυτές τις εκατοντάδες ανθρώπους που γνώρισα και συνεργάστηκα δεν με απείλησε ποτέ πως θα κάνει γνωστό το «ονοματάκι» μου. Αυτό μόνο ο κ. Τσαγκαρουσιάνος το έκανε και αυτό είναι που τον κάνει τόσο ξεχωριστό.
Δεν ξέρω γιατί ο κ. Τσαγκαρουσιάνος θεωρεί τόσο σημαντικό το να κάνει γνωστό το ονοματεπώνυμό μου και μάλιστα με ατιμωτικό τρόπο.
Γενικά, το κείμενό του μου δείχνει έναν άνθρωπο πληγωμένο και θυμωμένο, αλλά δεν ήμασταν ποτέ φίλοι -του μιλούσα πάντα στον πληθυντικό, δεν ήπιαμε ποτέ μαζί έναν καφέ, οι φορές που συναντηθήκαμε στο περιοδικό ήταν ελάχιστες και πάντα μετά από δική του επιθυμία εκτός από τον περασμένο Απρίλιο που πήγα να του πω πως θέλω να σταματήσω- και δεν καταλαβαίνω γιατί έχει τόση οργή. Αρκετοί άνθρωποι έφυγαν από τη LIFO, πολλούς περισσότερους τους έδιωξε, αλλά μόνο με εμένα τα πήρε στο κρανίο. Βέβαια, πρέπει να ομολογήσω πως αυτό με κολακεύει κάπως. Με κάνει να αισθάνομαι ξεχωριστός.
Ειλικρινά σκέφτηκα να γράψω το ονοματεπώνυμό μου στο πάνω μέρος του μπλογκ μου και να βάλω καμιά δεκαριά φωτογραφίες μου, αλλά δεν θέλω να στερήσω τη χαρά από τον κ. Τσαγκαρουσιάνο.Θέλω να του δώσω τη χαρά να νιώσει Αρτέμης Μάτσας.
Κύριε Τσαγκαρουσιάνε, δεν μπορείτε εσείς να ατιμάσετε εμένα. Ο λόγος είναι πως δεν είστε ένα άτομο που χαίρει εμπιστοσύνης και σεβασμού. Δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν άνθρωπο που να σας γνωρίζει προσωπικά και να σας εκτιμά. Είναι περίεργο, αλλά οι μόνοι άνθρωποι που σας εκτιμούν είναι αυτοί που σας ξέρουν μόνο από τα κείμενά σας.
Κλείνω με ένα απόσπασμα από ένα μέιλ που μου είχατε στείλει. Μου γράφατε: "Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τη Lifo χωρίς εσένα. Σχεδόν σ' αγαπώ".
Κύριε Τσαγκαρουσιάνε, εγώ δεν σας αγαπώ. Ούτε σας μισώ. Σας λυπάμαι. Καταντήσατε Γιώργος Κουρής.
Την επομένη της απάντησής μου στον κ. Στάθη Τσαγκαρουσιάνο, έμαθα επιτέλους τι εννοούσε όταν έγραφε "Αν θες να είσαι δοτικός, να φανερώνεσαι όταν η ανωνυμία σου πρόκειται να καταστρέψει το όνειρο των φίλων σου". Το έμαθα από ένα τηλεφώνημα.Δεν μπορώ να αποκαλύψω τι είναι αυτό που έμαθα από το τηλεφώνημα - η κυρία που μου τηλεφώνησε μου συνέστησε να μην το κάνω ακόμα, επικαλούμενη την επαγγελματική της εμπειρία-, αλλά ο κ. Τσαγκαρουσιάνος έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα. Αποχώρησα από τη LiFO πριν από έναν σχεδόν μήνα και στην επίθεση εναντίον μου μου ζητάει να γνωρίζω (ένα μήνα πριν) κάτι που ακόμα και αυτός ο ίδιος το έμαθε αυτήν την εβδομάδα - αν κατάλαβα καλά από τα όσα μου είπε η καλή κυρία, την περασμένη Δευτέρα ή Τρίτη.
Το να επιτίθεσαι άγρια σε κάποιον, κατηγορώντας τον για πράγματα που δεν γνωρίζει -και ξέρεις πολύ καλά ότι δεν γνωρίζει- είναι εντελώς παράλογο. Επίσης είναι καοήθες. Τώρα βρίσκω την επίθεση του κ. Τσαγκαρουσιάνου εναντίον μου ακόμα πιο χυδαία.
Δεν είμαι μέντιουμ, ούτε έχω την δυνατότητα να προβλέπω τι θα συμβεί αύριο ή σε ένα μήνα. Ο κ. Τσαγκαρουσιάνος έχει κάνει ένα ακόμα μεγάλο λάθος. Το ότι γράφω με ψευδώνυμο δεν σημαίνει πως δεν αναλαμβάνω τις ευθύνες μου για όσα γράφω. Θα το διαπιστώσει πολύ σύντομα. Και μάλλον θα αισθανθεί πολύ άσχημα.
(Δεν βρίσκομαι στην Αθήνα και δεν έχω πλήρη γνώση του θέματος. Μόλις επιστρέψω, θα επανέλθω. Με την ευκαιρία, ευχαριστώ για όλα τα μέιλ που έλαβα. Τέτοια έκρηξη αγάπης και συμπαράστασης είναι συγκινητική.)
update: Ένας πολύ γνωστός Έλληνας συγγραφέας και πολύ αγαπημένος μου -αν και δεν τον γνωρίζω προσωπικά- μου έγραψε πως θα ήταν καλύτερα να μη απαντούσα στον κ. Τσαγκαρουσιάνο και στα όσα έγραψε για εμένα στο περιοδικό του - "θα έπρεπε να αφήσεις τον κόσμο να τον κρίνει". Αυτή ήταν και η δική μου αρχική σκέψη και η συμβουλή των περισσότερων φίλων μου. Στη συνέχεια, έκανα ό,τι μου είπε το στομάχι μου - το στομάχι μου μου είπε να απαντήσω.
Σύντομα, ο καλός συγγραφέας -και όχι μόνον αυτός- θα καταλάβει πως ευτυχώς που απάντησα. Σήμερα το συνειδητοποίησα. Δεν είμαι τρελός, ούτε μου αρέσουν τα ξεκατινιάσματα. Αποχώρησα από τη LIFO πριν από ένα μήνα, ευχαρίστησα για τη συνεργασία, έγραψα το σχετικό ποστ στο μπλογκ μου (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ) και όλα καλά. Δεν είχα πρόθεση να γράψω κάτι άλλο, μέχρι που ήρθε η επίθεση του κ. Τσαγκαρουσιάνου. Μόλις γίνει γνωστός ο λόγος για τον οποίο μου επιτέθηκε, νομίζω πως όλοι θα καταλάβουν πως ήταν σοφό εκ μέρους μου να απαντήσω. Πολύ σοφό.
ΖΕΙΔΩΡΟΝ:Την άγρια αντιπαράθεση των δύο καταξιωμένων γραφιάδων τη βρήκαμε στο kourdistoportocali και την αναδημοσιεύουμε απλά και μόνο γιατί και οι δύο για πολλούς από μας τους bloggers υπήρξαν αν όχι πρότυπα τουλάχιστον πρωτοπόροι στο είδος.Και βέβαια έκαναν και κάνουν καριέρα στα ΜΜΕ εκμεταλλευόμενοι το ταλέντο τους.
Ο,τι λάμπει λοιπόν αγαπητοί φίλοι δεν είναι πάντα χρυσός!
Συμπέρασμα για να πλακώνονται έτσι πρέπει η υπόθεση blogging να έχει πολύ χρήμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ α Κενταύρου για τους επαγγελματίες του είδους σαφώς και έχει.Για μας τους ερασιτέχνες έχει μόνο σπατάλη χρόνου κι αν ο χρόνος είναι χρήμα τότε ......
ΑπάντησηΔιαγραφή