Περιµένω να έρθει η βάφλα µε το παγωτάκι µου, ενώ ο ήλιος, ζεστός, πέφτει πάνω στο νερό µπροστά και µυρίζω καθαρό αέρα µε λίγη αλµύρα από τον νοτιά, στη Βουλιαγµένη που δεν την αλλάζω µε τίποτε. Σκέφτοµαι να πάω για µια βουτιά – η θάλασσα είναι ζεστή, φυσικά και δεν έχει κρυώσει ακόµη. Είναι ένα από αυτά τα τελευταία Σάββατα του Νοεµβρίου.
Σε λίγο θα έρθουν και οι φίλοι µας, ο Γιώργος και η Κλειώ και θα πούµε για τις ταινίες, ο Tζορτζ που έβαζε προχθές µουσική στη Γλυφάδα και έχουµε να λέµε για µουσικές (Κremmidas εγγύηση στα πικάπ!), ο Πάνος, η Εριέττα, ο Χρήστος, ο Γιάννης, ο «τώρα αρχίζουν τα καλά τα µπάνια» Στέφανος, µπορεί και ο Θανάσης, ο ∆ηµήτρης ο σέρφερ µε τη Σοφία, ο Ανδρέας που έχει πάρει εισιτήριο για Bon Jovi προτού ανακοινωθεί η συναυλία, οι τακτικοί δηλαδή – ραντεβού καθόλου κλεισµένα, αλλά πάντα σε ισχύ. Ελπίζω να έρθει και ο Γιάννης από Παιανία. Πάντα, µα πάντα, έχουµε «γκεστ» – ο κόσµος συνεχίζει να πίνει καφέ στα τραπεζάκια έξω. Και θα συνεχίζει – σιγά µη σταµατήσει – και αφού θα έχουν ανάψει οι σόµπες. Μέσα δεν θα µπαίνει κανείς, µόνο έτσι και πέσει χειµώνας βαρύς, που δεν το βλέπω.
Μια εικόνα (χίλιες λέξεις – λένε σοφά οι άνθρωποι) αντίσταση στα απανωτά οικονοµικά µέτρα και στις ηµέρες της κρίσης, που είναι παραδοσιακά µαύρες µέχρι γκρι ανθρακί, για να µην παίρνουν τα µυαλά µας αέρα.
Τα πιο καλά πράγµατα όµως, όπως λέει ο Πάνος που µιλάει σωστά, είναι δωρεάν.
Ή κοστίζουν λίγο, όσο ο καφές και το παγωτάκι σου. Στην άγρια πολιτική µε τις περικοπές και στην κατοχή µε οικονοµικά µέτρα – πολλά µέτρα για τα µεγάλα ζόρια που δεν έχουν έρθει ακόµη – η πρώτη αντίσταση είναι να αντέχεις. Αρχίσαµε, έτσι, να λέµε ιστορίες για τους κυρίους του ∆ΝΤ που θα βγαίνουν από τις λιµουζίνες και µε ύφος βαρύ πλην συµπονετικό θα ζητούν να βάλουν φόρους στον ήλιο, τη θάλασσα και στις ηµέρες του χειµώνα µε την εκθαµβωτική ηλιοφάνεια. Επίσης, σε όποιον κάθεται έξω χωρίς να έχει λόγο ιδιαίτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες