Μεγάλο αφιέρωμα στα "Ρίχτερ που μας άλλαξαν"!
Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι γινόταν το κακό είχε συντελεστεί!
Μετά χάος και πανικός σ' όλη την Αττική κι όταν μαθεύτηκε το μέγεθος της καταστροφής θρήνος κι οδυρμός σε όλη την Ελλάδα.
Οι μεγαλύτερες ζημιές στο Μενίδι,τη Μεταμόρφωση,τη Νέα Φιλαδέλφεια,τα 'Ανω Λιόσια και γενικά γύρω από το επίκεντρο του σεισμού.
Το εργοστάσιο της Ρικομέξ κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος καταπλακώνοντας τους εργαζόμενους.Απολογισμός 39 εργαζόμενοι νεκροί!Κανένας ένοχος,όλοι αθώοι μετά από μαραθώνιο δικαστικό αγώνα και το εργοστάσιο μεταφέρθηκε σε άλλη βαλκανική χώρα.Για μέρες πάλευαν ηρωϊκά στα χαλάσματα τα σωστικά συνεργεία και κατάφεραν να απεγκλωβίσουν πολλούς τραυματίες.
Συγκλονιστικές εικόνες με αντικρουόμενα συναισθήματα,χαράς για τους ζωντανούς και λύπης για όσους δεν μπόρεσαν ν' αντέξουν πάνω τους τόνους τσιμέντου!
Μια εικόνα που 'χει χαραχτεί βαθιά στο μυαλό μας είναι η γκρεμισμένη πολυκατοικεία στη Φιλαδέλφεια,πάνω από το σούπερ-μάρκετ όπου είχαν κοπεί οι κολώνες στήριξης για να μεγαλώσει ο χώρος της επιχείρησης!
Κάπου στον τρίτο όροφο κρέμονταν η βιβλιοθήκη και η καρέκλα κάποιου μαθητή κι όλα τριγύρω γκρεμισμένα,ένας σορός ερείπια κι από μέσα τα συνεργεία να βγάζουν κάθε τόσο νεκρούς!
Ακούστηκαν και τότε λόγια παχιά και μεγάλα κι όμως ακόμα σήμερα ζουν οικογένειες στους καταυλισμούς των κοντέινερς στο Μενίδι,τη Μεταμόρφωση,το Περιστέρι,την Ελευσίνα και αλλού.
Κάθε φορά που γίνεται ένας μεγάλος σεισμός κατακλύζουν τα κανάλια ειδικοί και άσχετοι,μιλάνε επί ώρες χωρίς να λένε κάτι ουσιαστικό κι αφού σβήσουν τα φλας της επικαιρότητας περιμένουμε όλοι μαζί την επόμενη καταστροφή.
Διαβάστε στην Ελευθεροτυπία ένα πληρέστατο αφιέρωμα στα "Ρίχτερ που μας άλλαξαν"!
Μας άλλαξαν;
Ρικομέξ εδώ θάφτηκαν 39 άνθρωποι
Τα κοντεϊνερς έχουν γίνει μόνιμες κατοικίες
Εντεκα χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό της Πάρνηθας.
Ενας σεισμός που άφησε 143 νεκρούς,1600 τραυματίες,δεκάδες χιλιάδες άστεγους και εκατοντάδες ερείπια!
Οσοι ζήσαμε εκείνο το μεσημέρι,στις 7 Σεπτέμβρη του 1999,δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ στη ζωή μας και μακάρι να μη το ξαναζήσουμε.Μια φοβερή βοή από το πουθενά κι η γη,λες και κάποιος την όργωνε από κάτω,έφευγε από τα πόδια μας.Μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι γινόταν το κακό είχε συντελεστεί!
Μετά χάος και πανικός σ' όλη την Αττική κι όταν μαθεύτηκε το μέγεθος της καταστροφής θρήνος κι οδυρμός σε όλη την Ελλάδα.
Οι μεγαλύτερες ζημιές στο Μενίδι,τη Μεταμόρφωση,τη Νέα Φιλαδέλφεια,τα 'Ανω Λιόσια και γενικά γύρω από το επίκεντρο του σεισμού.
Το εργοστάσιο της Ρικομέξ κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος καταπλακώνοντας τους εργαζόμενους.Απολογισμός 39 εργαζόμενοι νεκροί!Κανένας ένοχος,όλοι αθώοι μετά από μαραθώνιο δικαστικό αγώνα και το εργοστάσιο μεταφέρθηκε σε άλλη βαλκανική χώρα.Για μέρες πάλευαν ηρωϊκά στα χαλάσματα τα σωστικά συνεργεία και κατάφεραν να απεγκλωβίσουν πολλούς τραυματίες.
Συγκλονιστικές εικόνες με αντικρουόμενα συναισθήματα,χαράς για τους ζωντανούς και λύπης για όσους δεν μπόρεσαν ν' αντέξουν πάνω τους τόνους τσιμέντου!
Μια εικόνα που 'χει χαραχτεί βαθιά στο μυαλό μας είναι η γκρεμισμένη πολυκατοικεία στη Φιλαδέλφεια,πάνω από το σούπερ-μάρκετ όπου είχαν κοπεί οι κολώνες στήριξης για να μεγαλώσει ο χώρος της επιχείρησης!
Κάπου στον τρίτο όροφο κρέμονταν η βιβλιοθήκη και η καρέκλα κάποιου μαθητή κι όλα τριγύρω γκρεμισμένα,ένας σορός ερείπια κι από μέσα τα συνεργεία να βγάζουν κάθε τόσο νεκρούς!
Ακούστηκαν και τότε λόγια παχιά και μεγάλα κι όμως ακόμα σήμερα ζουν οικογένειες στους καταυλισμούς των κοντέινερς στο Μενίδι,τη Μεταμόρφωση,το Περιστέρι,την Ελευσίνα και αλλού.
Κάθε φορά που γίνεται ένας μεγάλος σεισμός κατακλύζουν τα κανάλια ειδικοί και άσχετοι,μιλάνε επί ώρες χωρίς να λένε κάτι ουσιαστικό κι αφού σβήσουν τα φλας της επικαιρότητας περιμένουμε όλοι μαζί την επόμενη καταστροφή.
Διαβάστε στην Ελευθεροτυπία ένα πληρέστατο αφιέρωμα στα "Ρίχτερ που μας άλλαξαν"!
Μας άλλαξαν;
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΗΜΤΡΗ ΜΝΗΜΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑ ΜΟΝΟ ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΙΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΕΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΔΟΜΗΣΗ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΛΑΞΕ ΟΤΙ ΧΑΘΗΚΑΝ ΑΘΩΟΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΤΟΥΣ .ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμόμαστε τα τραγικά θύματα... Τυχαίνει να γνωρίζω έναν άνδρα που έχασε τη γυναίκα του σ' αυτήν την πολυκατοικία στη Ν.Φιλαδέλφεια. Και καλοτυχίζω τον φίλο μου που ήταν σπίτι μου εκείνη την ημέρα, και με συγκράτησε, διαφορετικά θα είχα πέσει κι εγώ απ' το μπαλκόνι του 3ου, που όρμησα απ' τη σαστιμάρα μου. Να μη θυμάμαι που έψαχνα να βρω τον εγκλωβισμένο στο ασανσέρ επί 3 ώρες άντρα μου και τη μητέρα μου που ήταν στο υπόγειο μαγαζί της και δεν την βρήκα εκεί. Μνήμες... αλλά τουλάχιστον είμαστε καλά... Τι να πούμε για τους άλλους, τους αθώους νεκρούς εργαζόμενους, που δεν δικαιώθηκαν, και όσους απ' αυτούς ζουν με ψυχολογικά προβλήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘανάση μου από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί,να μη ξαναζήσουμε τέτοια καταστροφή!Να σας ζήσει το μωράκι,μπήκα προχτές στο σταθμό(μίλησα με τη Λίνα και τον Alterego) αλλά δεν μπορούσαν ν' αφήσω μήνυμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήNα είσαι καλά,καλό βράδυ!
Αγαπητή Ανώνυμη φίλη,ήταν τραγικές οι στιγμές κι όσοι τις ζήσαμε δεν θα τις ξεχάσουμε όσο ζούμε,τουλάχιστον να μη ξανασυμβεί!Οσο για τα θύματα και τους ενόχους δυστυχώς,εδώ είναι Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Περιμενες μηπως κατι αλλο Ζει μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήχα
ΠΟΤΕ δεν πιστεψα τα μεγάλα λογια τους...απλά η καρδια μου πονα για τους ανθρωπους
Μέρα που θα θυμάμαι Δημητρη μου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ώρα του σεισμού ταξίδευα...ήμουν
στο αεροπλάνο από Κύπρο προς Αθηνα.
Μας το είπαν ότι έγινε σεισμός...μα που να πάει ο νους σου...που να συλλάβεις το κακό!
Όταν προσγειωθήκαμε...τι να πω για το χαος που βρήκαμε...ένιωθα ότι ξαναζούσα το 74 τέτοια κατάσταση επικρατουσε...Μου πήρε ώρες να φτάσω στο προορισμό μου...μα το χειρότερο που το έμαθα αργότερα μια φιλη έχασε την αδελφή της και την ανηψια της...