Πρώτη επίσκεψη συγγενών,φίλων κι αγαπημένων προσώπων!Η συγκίνηση στο κατακόρυφο,αγκαλιές,φιλιά και ταπεράκια με τα εδέσματα της μαμάς.Ομορφα πράγματα,θυμηθήκαμε τα νιάτα μας.Αλλα χρόνια βέβαια,άλλες συνθήκες,η μαμά πατρίδα διαχρονικά καθήκον όλων.
Καλή θητεία παιδιά!
Το εχω ζησει απο τη μερια του σμηνιτη το ολο σκηνικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφηνε μια γλυκοπικρη γευση το επισκεπτηριο της Κυριακης σε πολλους απο μας.
Περναγαν πολυ γρηγορα οι ωρες και μετα μεχρι να ξαναμπουμε στους ρυθμους ηθελε 2-3 μερες.
Εσυ εχεις το γιο σου εκει ή κανενα άλλο συγγενη;
Καλη θητεια!
:)
αχ!τι μου θύμισες τώρα!!στο πρώτο επισκεπτήριο έραβα κουμπιά από στολές ,όχι μόνο του γιού μου.να είσαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες πόσο ανάγκη τόχουμε να θυμόμαστε τρυφερά βιώματα που έτρεφαν τον συναίσθημα της αγάπης μεταξύ μας αλλά και του ίδιου του εαυτού μας ;Κι όμως όλα αυτά είναι ικανά να μας ισορροπούν με το σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σας απόευμα
Aντώνη οι νέες φωτογραφίες για πάρτη σου μια και σου θύμισα την εποχή που ήσουν σμηνίτης.Το πρωί από το κινητό που έκανα την ανάρτηση δεν μπορούσα να βάλω άλλες φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γιός μου είναι μεγάλος έχει απολυθεί αλλά παρουσιάστηκε τη Δευτέρα ο ανιψιός μου,γιος της αδερφής μου.Να είσαι καλά φίλε σ' ευχαριστούμε!
Αχ!!!εσείς οι μανάδες Φουρτουνάτα μου,μου δίνετε τροφή για σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧώρια τα περιστατικά με τη γυναίκα μου όταν πήγε φαντάρος ο γιός μας θα σου διηγηθώ δυο σημερινές σκηνές από το επισκεπτήριο:Πρώτον,μπαμπάς(έχουμε και μεις τις αδυναμίες μας) αγκαλιάζει το γιό του και ξεσπάει σε κλάματα για αρκετή ώρα και με λιγμούς λες κι είχε πάει στον πόλεμο της Κορέας!
Δεύτερον,μαμά αφού είχε ταϊσει τον κανακάρη της του βγάζει τις μπότες και τις κάλτσες και του κόβει τα νύχια μπροστά σε εκατοντάδες κόσμο.
Στην εποχή μου ήταν αλλιώτικα,πιο ψύχραιμα τα πράγματα!
Να είσαι καλά και συ,χάρηκα που σου έφερα στου νου σκηνές από το παρελθόν!
Λυγερή μου έχεις δίκιο!Πραγματικά μ' αρέσει να βρίσκομαι σε χώρους που φέρνουν στο νου όμορφες στιγμές από το παρελθόν.Σαν να παίζει κάποιο βίντεο ξαναζωντανεύουν χιλιάδες εικόνες που πολύ θα θέλαμε να ξαναζήσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλό απόγευμα επίσης και πολλούς χαιρετισμούς από τη συμβία!
Ουφ... δεν μου αρέσουν οι αποχαιρετισμοί... έστω και λίγο διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή θητεία να έχουν τα παιδιά όλων.
Καλό βράδυ Δημήτρη
:-)
Τα έχω ζήση αυτά με τα αδέλφια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το γιο μου δεν είχαμε τέτοια στις
15 μέρες τους στείλαν στα σπίτια τους
(για μια μέρα) και μετά στη ορκωμοσία.
Ο Θεός να βοηθήσει όλα τα παιδιά με υγεία να τελειώσουν τh θητεία τους.
Να είσαι καλά Βάσσια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα πια ο Στρατός είναι κολέγιο δεν χρειάζονται στεναχώριες από τους γονείς ούτε ιδιαίτερη φόρτιση,άλλωστε ώσπου να μπούνε απολύονται.
Καλό βράδυ!
Ετσι είναι Ελενα,έχουν απλοποιηθεί πολύ τα πράγματα.Εχει πλάκα πάντως στις επισκέψεις,μ' αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλό βράδυ!
Zeidoron
ΑπάντησηΔιαγραφήο ένας μου γιός,ο μικρός είναι εκεί στη Τρίπολη και είναι νέος σα τον ανιψίο σου.Θα είμαι εκεί στην ορκωμοσία στις 16&17 του μήνα.
ο κόσμος είναι μικρός και μόνο τα βουνά δε σμίγουν.
Καλή θητεία στα παιδιά.
Αγαπητέ Ανέστη πραγματικά είναι πολύ μικρός ο κόσμος!Ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν θα κατέβω την Παρασκευή στην Τρίπολη,αν τα καταφέρω θα σε ενημερώσω να συναντηθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είναι καλά τα παιδιά και να περάσουν ήσυχα τη θητεία τους!