Ρυθμοί και αριθμοί
Ο τρόπος ζωής που έχουμε φτάσει να ζούμε, δέν είναι τέλειος..φτάσαμε να ζούμε υποταγμένοι στα υλικά..
μετά απο μία βόλτα σε φιλικά ιστολόγια, μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να γράψω αυτά..
πράγματι αν αναλογιστούμε τί χάνουμε, τις τέχνες που σβήνουν και τις ικανότητες που χάνουμε..
χάνουμε ικανότητες σημαντικές..
παραδείγματα..
δέν φυτεύουμε, δέν κυνηγαμε την τροφή μας, δέν ξέρουμε να φτιάχνουμε σχεδόν τίποτα..
ως αποτέλεσμα όλων αυτών, τελικά δέν μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε..
fast food ζωή, fast food σκέψη..
άλλοι φτιάχνουν τροφή για μας, άλλοι φτιάχνουν τροφή για το μυαλό μας..
μάθαμε να παραγγέλνουμε φαγητό απ'έξω, να βρίσκουμε τροφή στα σούπερ μάρκετ ακόμη και τον καφέ δέν ξέρουν πολλοί να φτιάχνουν..
όσο για την τροφή της σκέψης, εκεί είναι μεγάλο το θέμα..
η τηλεόραση σκέφτεται για μας ή μάλλον μαθαίνει τον τρόπο της σκέψης σε μας..
διασκεδάστε, καταναλώστε, κουτσομπολέψτε..
ΥΠΟΤΑΧΤΕΙΤΕ..
υπερπληροφόρηση σε σημείο να μην ξέρει κάποιος τί είναι αληθινό και τί ψεύτικο..
βέβαια όποιος δέν μπεί στα γρανάζια της μηχανής, είναι περιθωριακός, γραφικός και περίεργος..
οι εταιρείες κατευθύνουν ακόμη και κυβερνήσεις..
τα προϊόντα στα ράφια είναι απο 10 εταιρείες παγκοσμίως..
αλλάζουν ονόματα στις μαρκες και βλέπεις δέκα σαμπουάν να είναι όλα μιάς εταιρείας..
αλλάζουν ονόματα στις μάρκες καθαριστικών σπιτιού κι όμως όλα είναι μιάς εταιρείας..
δέν ξέρουμε καν να μαγειρεύουμε αφού δέν υπάρχει χρόνος για να μάθουμε..
γνώρισα πολλές γυναίκες και άντρες που δέν ήξεραν ούτε ένα αυγό να φτιάχνουν..
δέν μιλάω για γκουρμέ καταστάσεις, αλλά για βασικά πράγματα..
τα ίδια συμβαίνουν στις τέχνες..
όπως έγραψε η Χρωματιστή, χάθηκε το φίλμ απο τα φωτογραφεία..
όλα είναι πιό μαζικά, όπως και τα τραγούδια..
και αφού οι κάρτες μνήμης χωράνε πολλά giga πρέπει να βρούμε τρόπο να τις γεμίσουμε..
κι έτσι, τρέχουν νέοι στα τηλεπαιχνίδια να αναδείξουν ταλέντα τους κι εμείς καθόμαστε σαν χάνοι να θαυμάσουμε, να γελάσουμε, να λυπηθούμε με την κατάντια..
ζούμε σε ένα μαντρί πολυτελείας ή μάλλον στην πολυτέλεια ενός μαντριού..
μόνο που σε τούτο το μαντρί μας αρμέγουν μας ζητάνε να αναπαραχθούμε με ελεγχόμενες γεννήσεις και με μεταλλαγμένες τροφές για να αποδίδουμε καλύτερα..
να μην σκεφτόμαστε, να μην γνωρίζουμε πώς είναι έξω απο το μαντρί..
να πιστέψουμε οτι έξω απο αυτό δέν υπάρχει ζωή..
δέν θα επιβιώσουμε αν βγούμε επειδή έξω είναι ο κακός λύκος..
ο κακός λύκος είναι η Γνώση..
όποιος τον δαμάσει, δέν έχει να φοβηθεί τίποτα..
τότε ο τσοπάνης θα χάσει τα πρόβατα, την παραγωγή και το κέρδος..
δέν θέλω να κουράζω γράφοντας πολλά μα δέν μπορώ να μην γράφω τα απαραίτητα..
ξέρω οτι πολλοί δέχονται οτι έτσι είναι η πραγματικότητα όπως ξέρω οτι πολλοί δέν το δέχονται..
η αλήθεια είναι οτι δέν γνωρίζουμε ούτε την πραγματικότητα..
το έθεσε ο Περσέας όπως πρέπει..
όπως και ο Ιπτάμενος Ολλανδός έβαλε μία ταινία-ντοκυμαντέρ πολύ αξιόλογο..
πάντα μου άρεσε να είμαι μαθητής..
πάντα διψούσα για Γνώση..
καλή εβδομάδα σε όλους..
Από το φίλο Τάσο που είναι "Ο τρελός του χωριού"
zeidoron,στο χέρι μας είναι να μην τα δεχόμαστε όλα αυτά χωρίς κριτική σκέψη, να αποκτήσουμε τη γνώση,και να μην είμαστε πρόβατα.έχω πάψει προ πολλύ και νομίζω και πολλοί άλλοι,να πιστεύω ότι μου σερβίρουν.προσπάθησα να το μάθω και στα παιδιά μου.καλή εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πολύ καλά έκανες Φουρτουνιασμένη ψυχή!Σκέψου όμως τους ανθρώπους των μεγαλουπόλεων που δεν προλαβαίνουν ούτε να σκεφτούν,όταν ξυπνάνε στις 5 το πρωί κι επιστρέφουν στις 5 το απόγευμα κι έχουν και μικρά παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πόσες φόρες έχω φτάσει στο σημείο να ζηλεύω τη ζωή της επαρχίας;
Καλή εβδομάδα επίσης!
και βέβαια να τη ζηλεύεις,όχι σε όλα όμως.απλώς εδώ είναι πιο χαλαρή η ζωή και αποστάσεις μικρές.επίσης γνωριζόμαστε μεταξύ μας και δεν υπάρχει η αποξένωση.
ΑπάντησηΔιαγραφή....και να συμπληρώσω σε όλα αυτά που ξεχνάμε σιγά σιγά, τα παιδια, που ξεχνάνε να παίζουν, γιατί τα τρώνε οι οθόνες κάθε κατηγορίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα
Πολύ ωραία συζήτηση στήσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι μια πραγματική εικόνα της σύγχρονης ζωής που τρέχει με τρελούς ρυθμούς και την περιγράφει τόσο γλαφυρά ο "τρελός" μας.
Έχω όμως τις ενστάσεις μου.
Ε,όχι ! η καρδιά μας είναι ανυπότακτη.
Δεν χορεύει πάντα στους ρυθμούς που της βαράνε οι κατασκευαστές "προτύπων"
Ο καθένας μας ας αντισταθεί σ' ένα σχέδιο ζωής που εκ προοιμίου απορρίπτει. Δεν είναι αδύνατο να γίνει αυτό αν ξεκινήσει από την οικογενειακή μας εστία...Κι εδώ τον πρωτεύοντα ρόλο παίζει η αυτού εξοχότης η Γυναίκα . Δεν είναι απαραίτητο να μεταβάλλεται σε "Παναγιωταρά". Αν θέλει μπορεί να μένει μια καλή σύζυγος, εργαζόμενη μητέρα κι έξυπνη νοικοκυρά ,που θα τα κουμαντάρει όλα αυτά...
Να φυτεύει ,να μαγειρεύει, να στολίζει, να νοικοκυρεύει να ερωτεύεται ,να το… συζητά με τον σύντροφο, ν' ακούει με προσοχή τα παιδιά, να σέβεται και αγαπά τον εαυτό της μέσα κι έξω από το σπίτι.
Να είναι Κυρία στη δουλειά, σκεπτόμενη και παραγωγική με ανεβασμένο τον πήχη
αυτοσεβασμού και αυτοεκτίμησης.
Δεν είναι τόσο δύσκολα όλα αυτά ,αν σκεφτεί κανείς ότι δίνουν ποιότητα στην ζωή και μεταβάλλουν κατά ένα τρόπο μαγικό τους άντρες σε πολύ καλά παιδιά….
Πήρα αμπάριζα σήμερα . Ας όψεται ο τρελούτσικος του διαδικτυακού χωριού μας.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία φίλε Δημήτρη.
http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΙ ΕΣΥ ΚΙ Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ.ΛΙΓΟ ΚΡΑΤΑΕΙ Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΘΑ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΣΠΗΛΙΕΣ ΑΝ ΚΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΦΟΡΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα στην παρέα..
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ φίλε μου zeidoron για την αναδημοσίευση..
σίγουρα υπάρχουν άτομα που ξεχωρίζουν στο σύνολο..
όπως λέει η λυγερή, η Γυναίκα παίζει τον πρωταρχικό ρόλο στην οικογένεια και είναι η Πηγή κάθε εξέλιξης..
θέλει όμως μεγάλο κουράγιο και ικανότητες πράγμα σπάνιο..
το παράδειγμα που παίρνουν πάντα τα παιδιά είναι οι γονείς και το σπίτι δίνει τις κατευθυντήριες οδούς..
ας ελπίσουμε οτι θα φτιάξουμε ένα καλύτερο αύριο αν και έχω μεγάλες επιφυλάξεις..
καλή εβδομάδα σε όλους :)
Από τα πιο δυνατά του κείμενα πραγματικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Δημήτρη
:-)
Οπως και να το κάνουμε Φουρτουνιασμένη μου ψυχή τα καλά της επαρχίας είναι πάρα πολλά και μακάριοι όσοι τα απολαμβάνουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήNέλλυ μου πάρα πολύ σωστή η παρατήρησή σου κι η ευθύνη είναι καθαρά των γονιών.Φροντίζουν να τους πάρουν το καλύτερο παιχνίδι για το play station και νομίζουν που έχουν κάνει το χρέος τους!Δόξα τω Θεώ υπάρχουν ακόμα εκτάσεις γύρω μας που μπορούν να πάνε τα παιδιά να παίξουν,να 'ρθουν σ' επαφή με τη φύση έστω και δυο ώρες τη βδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλή εβδομάδα!
Λυγερή μου μόνο μια κουβέντα θα πω που λέω χρόνια στη συμβία μου:δεν θα ήθελα ποτέ να είμαι γυναίκα!Ολα αυτά που αναφέρεις απαιτούν θυσίες,υπευθυνότητα και μεγάλο κόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλή εβδομάδα!
Θανάση ελπίζω οι Σπηλιές μας να μην έχουν ημιυπαίθριους χώρους γιατί τότε πραγματικά δεν θα τη γλιτώσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά,καλή εβδομάδα!
Αγαπητέ μου Τάσο δική μου η χαρά που δημοσίευσα εδώ τις σκέψεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο μα δεν μπορούμε να βρούμε τον τρόπο που θα το κάνει πραγματικότητα.
Σαφέστατα το βάρος πέφτει στους γονείς που σε συνάρτηση με τα καθημερινά τους γονατίζει....
Καλή εβδομάδα επίσης!
Βάσσια μου σχεδόν όλα τα κείμενα του "τρελού" μας είναι ξεχωριστά και προς μια κατεύθυνση που θα 'πρεπε να γίνει τρόπος ζωής όλων μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχεις επίσης!