8.2.1981, ημέρα: Κυριακή, Ώρα: 16.58,
στάδιο "Γεώργιος Καραϊσκάκης",Θύρα 7
Ημερομηνία και ώρα, βαθιά χαραγμένες στη μνήμη του Φίλαθλου κόσμου, πέρα από οπαδικές λογικές και συλλογικές προτιμήσεις. Μέρα αποφράδα για τον αθλητισμό και τους φιλάθλους αυτού του τόπου. Μέρα θανάτου και κοινωνικής αιμορραγίας για την Ελλάδα όλη, που στερήθηκε νιάτα και δυνάμεις ακμαίες, θυσιασμένες στο βωμό του Μολώχ βάφοντας με αίμα φίλαθλο τα χώματα της πολύπαθης χώρας.
Το ευρύ σκορ του αγώνα εκείνης της μέρας (ΟΣΦΠ-ΑΕΚ:6-0) προκάλεσε κύματα ενθουσιασμού, ρίγη συγκίνησης και πάθη, που λειτούργησαν ως ριπές θανάτου, σκιάζοντας τη λογική και την προσοχή. Ο αγώνας των νεαρών φιλάθλων να προλάβουν τα είδωλα που τους χάρισαν τεράστιες συγκινήσεις και απύθμενη χαρά, αγώνας στη λεωφόρο της αποθέωσης σημαδεύτηκε από την ανθρωποθυσία.
Εικοσιένα νέοι άνθρωποι, εικοσιένα υγιείς και δυναμικές παρουσίες έχασαν τη ζωή τους με τρόπο τραγικό, με θάνατο οδυνηρό στη μισάνοιχτη πόρτα της θύρας 7, που μετατράπηκε σε Κερκόπορτα και σε πύλη του Άδη. Χάθηκε η θνητή τους υπόσταση μόνο. Η πνευματική τους παρουσία είναι αιώνια στα 21 μαύρα καθίσματα, τιμητικές τους εσαεί "παρουσίες" στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", το σπίτι του αγαπημένου τους Θρύλου.
Κάθονται εκεί, αθέατοι "θεατές" των αγώνων, θαυμάζοντας την ομάδα τους να κατακτά περηφανείς νίκες, προστάτες για ανάλογα τραγικά συμβάντα. Παρακολουθούν σιωπηλοί και με αγωνία τις αλλαγές των συμπεριφορών στις κερκίδες, προσπαθώντας να περάσουν το μήνυμα της δικής τους θυσίας μέσα από την ασάλευτη "ζωή" τους.
"Φίλοι,ένας αγώνας είναι μόνο.
Μια στιγμή στη ζωή.
Σεβαστείτε τους αντιπάλους.
Αυτός ο σεβασμός είναι η πεμπτουσία του αγώνα και η ουσία του αθλητικού ιδεώδους.
Στον αγώνα η νίκη, η ισοπαλία, η ήττα είναι θεμιτά αποτελέσματα.
Η νίκη στη ζωή έχει σημασία.
Η πορεία λογαριάζεται.
Εκεί είναι η μάχη με τον χάροντα στα μαρμαρένια αλώνια.
ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ "ΠΑΡΟΝΤΕΣ" άσαρκοι και πνευματικοί θεατές.
Με τη συμπεριφορά σας και τη φίλαθλη στάση σας δικαιώστε τον ΑΔΙΚΟ ΧΑΜΟ ΜΑΣ."
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΝΕΚΡΩΝ
Παναγιώτης Τουμανίδης 14 ετών
Κώστας Σκλαβούνης 16 ετών
Ηλίας Παναγούλης 17 ετών
Γεράσιμος Αμίτσης 18 ετών - οπαδός της ΑΕΚ
Γιάννης Κανελλόπουλος 18 ετών
Σπύρος Λεωνιδάκης 18 ετών
Γιάννης Σπηλιόπουλος 19 ετών
Νίκος Φίλος 19 ετών
Γιάννης Διαλυνάς 20 ετών
Βασίλης Μάχας 20 ετών
Ευστράτιος Πούπος 20 ετών
Μιχάλης Κωστόπουλος 21 ετών
Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου 23 ετών
Σπύρος Ανδριώτης 24 ετών
Κώστας Καρανικόλας 26 ετών
Μιχάλης Μάρκου 27 ετών
Κώστας Μπίλας 28 ετών
Αναστάσιος Πιτσόλης 30 ετών
Αντώνης Κουρουπάκης 34 ετών
Χρήστος Χατζηγεωργίου 34 ετών
Δημήτρης Αδαμόπουλος 40 ετών
Φωτογραφίες από το μνημόσυνο του 2009:zeidoron.blogspot.com
Είναι από τις μνήμες που διώχνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε παραλύει η ανάμνηση αυτής της ομαδικής τραγικής "τύχης" για νέους ανύποπτους ανθρώπους που δεν τους βρήκε στην θάλασσα,στον εναέριο χώρο, σε μια εθνική οδό, αλλά ανέμελους σε ένα γήπεδο.
Είναι αυτό που λεει ο σοφός λαός.
" Όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει "
Ο Θεός να μας φυλάει και απ' αυτά !
Καλή εβδομάδα
Από τις τραγικότερες στιγμές του αθλητισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά που μεταμορφώθηκε σε θάνατο.
Ας μην ξανακλάψει ποτέ καμιά μάνα για τέτοιο λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφή