"...συγχωρηθῆναι αὐτoίς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον ..."

"Από την παραστατική  ζωγραφική στην  αφαίρεση. Από το  νωχελικό γυμνό του 1947  στο γεωμετρικό «Ερωτικό»  του 1990. «Δεν είναι  ακριβώς γεωμετρία, αλλά  η ανάγκη μου να πιάσω τη  δουλειά μου από την  αρχή, από την πρώτη  πράξη, από τα στοιχειώδη»  έλεγε ο Γιάννης Μόραλης  για τη διαρκή αφαίρεση"

Σχεδόν ταυτόχρονα έφυγαν από το μάταιο τούτο κόσμο δυο μεγάλοι άνδρες των γραμμάτων και των τεχνών.Ο ζωγράφος Γιάννης Μόραλης και ο εκδότης - δημοσιογράφος Χρήστος Λαμπράκης.

Δυο διαφορετικοί άνθρωποι καθένας από το δικό του κόσμο,πανμέγιστοι και οι δύο στους τομείς τους.

Συνηθίζεται σ' αυτές τις περιπτώσεις να λέμε "ο νεκρός δεδικαίωται" και ο ψαλμός της εκκλησίας να συμπληρώνει "...συγχωρηθῆναι αὐτoίς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον ..."!

Βέβαια η αποτίμηση της προσφοράς ενός εκάστου στην κοινωνία και στην πατρίδα θα γίνει πολύ αργότερα από την αδέκαστη ιστορία.Προς το παρόν αρκούμεθα όλοι στην αναφορά της διαδρομής των εκλιπόντων,η οποία διανθίζεται με πληθώρα εγκωμίων από γνωστούς,φίλους και συνεργάτες.

Ποτέ δεν καταλάβαμε την ανάγκη κάποιων να εκφραστούν οπωσδήποτε χρησιμοποιώντας πομπώδεις,στομφώδεις και επιτηδευμένες φράσεις!

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι στον άνθρωπο δείχνουμε το σεβασμό μας όσο βρίσκεται εν ζωή και ότι οφείλουμε σεβασμό στη μνήμη κάθε εκλιπόντος.

Σας παραθέτουμε δυο σελίδες όπου μπορείτε να διαβάσετε σχετικά αφιερώματα:

Εδώ για τον Γιάννη Μόραλη κι εδώ για τον Χρήστο Λαμπράκη.

Καλό ταξίδι και στους δυο!