Το τηλεφώνημα που έφερε την 'Ανοιξη στη ΝΔ

Το τηλεφώνημα που άλλαξε την ιστορία

Πώς οι Π. Μολυβιάτης, Ιω. Βαρβιτσιώτης και Αχ. Καραμανλής έπεισαν τον τέως πρωθυπουργό για εκλογή νέου προέδρου από τη βάση

Του Γιωργου Π. Τερζη

Οι μεγάλες ιστορίες κρύβονται στις μικρές λεπτομέρειες. Αλλωστε, κατά τον στίχο του Διον. Σαββόπουλου «φτιάχνουν οι Ελληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες». Μία τέτοια παρέα φαίνεται ότι συνέβαλε αποφασιστικά στη συγγραφή της σύγχρονης ιστορίας της Νέας Δημοκρατίας, που κατέληξε στη νίκη του Αντώνη Σαμαρά. Διότι, σημειωτέον, τη στιγμή που «έδρασε» η παρέα άπαντες προεξοφλούσαν ως νέα πρόεδρο του κόμματος την κ. Ντόρα Μπακογιάννη.

Είναι Κυριακή 11 Οκτωβρίου και σε σπίτι των βορείων προαστίων συναντώνται τρία κορυφαία ιστορικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, γνωστοί και ως πυλώνες του «καραμανλισμού». Οι κ. Πέτρος Μολυβιάτης, Ιωάννης Βαρβιτσιώτης και Αχιλλέας Καραμανλής συζητούν για τις εξελίξεις μετά την εκλογική συντριβή της 4ης Οκτωβρίου και για το φλέγον, εκείνες τις ημέρες, ζήτημα της διαδικασίας ανάδειξης του διαδόχου του Κ. Καραμανλή.

Το άνοιγμα

Η συζήτηση γρήγορα περιστρέφεται γύρω από την ανοικτή διαμάχη μεταξύ της κ. Ντόρας Μπακογιάννη που επιμένει στη σύγκληση του συνεδρίου και των υποστηρικτών της πρότασης του Δημ. Αβραμόπουλου για άνοιγμα της διαδικασίας στα μέλη του κόμματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες, είναι οι κ. Μολυβιάτης και Βαρβιτσιώτης που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσουν εκείνη τη στιγμή στους κ. Προκόπη Παυλόπουλο και Δημήτρη Σιούφα διερευνώντας τις προθέσεις τους για τις εξελίξεις, καθώς ήταν μέλη της επιτροπής του συνεδρίου και ο λόγος τους θα είχε καθοριστική σημασία.

Αντιλαμβάνονται αμέσως, καθώς η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου βρισκόταν σε συνεδρίαση, ότι οι δύο πρώην συνεργάτες του κ. Κ. Καραμανλή είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν βάσει καταστατικού στην εκλογή του νέου προέδρου από τα μέλη του συνεδρίου. Παραβλέποντας ότι 1.000 εξ αυτών είχαν ήδη δημοσιοποιήσει τη στήριξή τους προς την κ. Ντόρα Μπακογιάννη.

Ο κ. Μολυβιάτης, πάντα κατά τις ίδιες πηγές, επισήμανε προς τους κ. Παυλόπουλο και Σιούφα την τεράστια ευθύνη που αναλαμβάνουν, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του κόμματος εμφανιζόταν ήδη να επιθυμεί το άνοιγμα της διαδικασίας. Και, μάλιστα, σε μία στιγμή που ο Τύπος προεξοφλούσε τη νίκη Μπακογιάννη «μετρώντας» πόσους συνέδρους ήδη ελέγχει. Οι πρώην υπουργοί απάντησαν ότι εκφράζουν αυθεντικά τη βούληση του κ. Κώστα Καραμανλή, που ζητούσε να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατό η διαδοχή του ώστε να αποχωρήσει από τη Ρηγίλλης.

Η παρέα των τριών κατέληξε στην εκτίμηση ότι οι κ. Παυλόπουλος και Σιούφας είχαν αποφασίσει να κινηθούν βάσει του καταστατικού και της επιθυμίας του κ. Καραμανλή για γρήγορη επίλυση της εκκρεμότητας. Και γι' αυτό, σε νεότερη επικοινωνία, τόνισαν στους κ. Παυλόπουλο και Σιούφα ότι με τη στάση τους υπήρχε πιθανότητα να καταλογιστεί στην επιτροπή του συνεδρίου ότι μεροληπτεί υπέρ της κ. Μπακογιάνη και, κυρίως, πως εκλογή από το συνέδριο θα γεννούσε κινδύνους σοβαρών κραδασμών στο κόμμα που μπορεί να έφθαναν μέχρι και την αμφισβήτηση του νέου αρχηγού.

Καθώς, οι κ. Παυλόπουλος και Σιούφας επικαλέστηκαν εκ νέου τη βούληση του πρώην πρωθυπουργού, οι κ. Π. Μολυβιάτης, Ι. Βαρβιτσιώτης και Αχ. Καραμανλής αποφάσισαν να αποταθούν πλέον στον ίδιο. Το τηλεφώνημα έγινε από τον κ. Μολυβιάτη. Στη συνομιλία του με τον πρώην πρωθυπουργό, ο έμπειρος διπλωμάτης τού επεσήμανε ότι τυχόν εμμονή στην αρχική απόφαση να εκλεγεί νέος πρόεδρος από συνέδριο θα εκλαμβανόταν ως σαφής στήριξη της κ. Μπακογιάννη εκ μέρους του.

Το επιχείρημα

Το τηλεφώνημα ήταν σύντομο, καθώς ο τέως πρόεδρος της Ν.Δ. αντελήφθη αμέσως το επιχείρημα «μη ουδετερότητας» που θα πρόσφερε σε τυχόν επικριτές του. Λίγες ώρες αργότερα, το επιτελείο του κ. Καραμανλή μετέδιδε τη διάθεσή του να παραμείνει για λίγο ακόμα στην προεδρία, υπό την προϋπόθεση ότι όλοι οι υποψήφιοι θα συμφωνούσαν στο άνοιγμα της διαδικασίας στη βάση.

Το στρατόπεδο Μπακογιάννη αιφνιδιάστηκε, καθώς η πρώην υπουργός Εξωτερικών ουσιαστικά απώλεσε το τελευταίο «στήριγμα» που είχε υπέρ του συνεδρίου, δηλαδή τη βούληση Καραμανλή για τήρηση του καταστατικού.

Η αλλαγή του «γηπέδου» στο οποίο εν τέλει κρίθηκε το παιχνίδι διαδοχής απεδείχθη καθοριστικής σημασίας. Και ουδείς βέβαια μπορεί να καταλογίσει στους τρεις ότι στις 11 Οκτωβρίου μπορούσαν μετά βεβαιότητος να προβλέψουν την ανατροπή. Χωρίς, ουδόλως, να αποκλείεται ότι την ήλπιζαν...
Πηγή:Kathimerini.gr