Τύχη καθόλου αγαθή μ' έφερε αυτές τις γιορτινές μέρες να περνάω αρκετές ώρες ημερησίως σε γνωστό νοσοκομείο στην περιοχή των Αμπελοκήπων.Οχι ως ασθενής αλλά ως συνοδός πολύ δικού μου ανθρώπου που είχε μια περιπέτεια με την υγεία του.
Εκεί μέσα στους διαδρόμους,στους θαλάμους,στα χειρουργεία ο πόνος πολλάκις ξεπερνάει τα ανθρώπινα όρια.
Κι όμως η θέληση του ανθρώπου για ζωή τον δαμάζει.
Είμαστε τόσοι πολλοί κι ακόμα περισσότερες οι ασθένειες που τα νοσοκομεία μας είναι πάντα γεμάτα.Παρατηρώντας λοιπόν και συζητώντας χίλια δυο δρώμενα-θέματα γύρω από τα κρεβάτια του πόνου μου 'ρθε μια φαεινή ιδέα.
Υπάρχει κάτι που δεν παράγεται πουθενά!Ούτε στα εργοστάσια,ούτε στα χωράφια,ούτε στους κήπους,ούτε σε γλάστρες στις αυλές και στα μπαλκόνια.
Αυτού του κάτι απαγορεύεται ρητά η αγοραπωλησία,προσφέρεται όμως δωρεάν και μάλιστα επιβάλεται η προσφορά του.
Τι είναι;
Δεν σας βάζω αίνιγμα πρωτοχρονιάτικα.Είναι το αίμα και μιλάω για την εθελοντική αιμοδοσία!
Το αίμα που κυλάει στις φλέβες όλων μας,φτωχών-πλουσίων,μαύρων-λευκών,χριστιανών-μουσουλμάνων,ακόμα και των γαλαζοαίματων το ίδιο κόκκινο χρώμα έχει.
Ο καθένας μας μπορεί να προσφέρει μια φιάλη αίμα,κάθε έξι μήνες,οποιαδήποτε στιγμή σε
οποιοδήποτε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας.Δεν μας στοιχίζει τίποτα,δεν παθαίνουμε τίποτα (μόνο ένα τσιμπηματάκι) και διαρκεί μόνο λίγα λεπτά της ώρας.
Αυτή η μια φιάλη αίματος μπορεί να σώσει μέχρι και τρεις ανθρώπινες ζωές.
Σε μας δε πέρα από τη χαρά της προσφοράς γίνεται κι ένας έλεγχος στο αίμα μας και στην πιεσή μας.Μάλιστα οι τακτικοί αιμοδότες σπανίως εμφανίζουν καρδιακά νοσήματα.
Λέγεται πως η ανανέωση του αίματος μόνο καλό κάνει στον οργανισμό μας.
Για σκεφτείτε το σαν δώρο από καρδιάς στους συνανθρώπους μας μέρες που είναι!
Καλή Χρονιά και ιδού η Ρόδος,ιδού και το τσίμπημα!
.jpg)