Το παράδοξο συνεχίζει την πορεία του μέσα στο αδιέξοδο…

Η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε συντριπτική, μένει να αποδειχθεί αν είναι και στρατηγική. Στις εθνικές εκλογές και μετά απ’ αυτές.Οι αιτίες της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολλές και γι’ αυτό αυτή η ήττα υπήρξε τόσο βαριά.

Κι αν οι δικοί μας νικήσουν τους δικούς μας;

του Στάθη στο Ποντίκι

Τοπ τεν (του μηδέν)

Δυστυχώς, αρκετές μέρες πριν από τις εκλογές μάζεψαν τον Πολάκη και τον έβγαλαν απ’ την κυκλοφορία. Βρίζει τώρα ο έρμος από μέσα του να μην ακούγεται. Η βουβή βρισιά όμως είναι επικίνδυνη σαν το πνιγμένο φτέρνισμα. Σκάει μέσα σου και σε σκάει…

Ψήφος: ψυχή ή ψύχος

Η Novartis ψηφίζει σ’ αυτές τις εκλογές; Κι αν ψηφίζει, ποια Novartis ψηφίζει; Η Novartis (ανεξιλέωτο) σκάνδαλο ή η Novartis σκευωρία κατά των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ;

Το παραβάν

Δεν ξέρω τι θα σκέφτεσθε όταν βρεθείτε πίσω απ’ το παραβάν, αλλά η αφεντιά μου θα νοιώθει περίκλειστη από ένα σιδηρούν παραπέτασμα μνημονίων. Χωρίς Σύνταγμα, αλλά με Εποπτεία, χωρίς αυτεξούσιο αλλά υπό καθεστώς δουλείας.

Οψόμεθα… Κυριακή κοντή γιορτή

Δεδομένο 1: Όταν ο Τσίπρας δεν λέει ψέματα λέει το αντίθετο από εκείνο που κάνει. Για παράδειγμα η πιο αναξιοπρεπής πράξη των τελευταίων δεκαετιών ήταν η φόρα παρτίδα και απολύτως ξετσίπωτη απόπειρα

Σέλφι με την ψήφο μας

Είναι ένα περίεργο συναίσθημα – δεν ξέρω αν το νιώθετε κι εσείς. Παρά την προεκλογική φασαρία που κάνουν οι δυο κοκορομάχοι (μια φασαρία κοκορόμυαλη), στην πιάτσα δεν κυκλοφορεί αίσθημα εκλογών.

Το Βαγόνι

Δεν σας καταλαβαίνω που γελάτε (αν και ουδέν γελοίον συμβαίνει) καθώς έλεγε το προγονικό για να προσδιορίσει τους μωρούς. Δεν καταλαβαίνω γιατί στα (δεύτερα) εγκαίνια του (ίδιου) βαγονιού βλέπετε το γελοίον του

Ε;

Είναι λογικό το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού να κατέχει το 90% του παγκόσμιου πλούτου;Καθόλου. Είναι αυτή η γνώση μια παράμετρος που επηρεάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε, τις αποφάσεις που παίρνουμε, την

Μορς (από το δίπλα αμπρί)

Γύρω μας πάμπλουτη η Ελλάδα αναστενάζει. Διότι η χώρα μας είναι πλούσια. Και δεν λέω για τον πλούτο της ψεύδους ευμάρειας, όταν η πατρίδα μας ήταν η εικοστή πέμπτη πιο πλούσια χώρα του κόσμου με τα ψέματα, λέω για τον πραγματικό μας πλούτο.

Ελάτε να γελάσουμε (το δικαιούμεθα)…

Ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Τατσόπουλος στο ίδιο κόμμα! Παράξενη εποχή «τη βρήκαμε στην Αφρική» που λέει κι ο ποιητής εκεί που πάλι γαμεί και δέρνει η Λεγεώνα των Ξένων (δηλαδή επενδύει η Γαλλία στην ανάπτυξη της περιοχής).

Ο θαυματοποιός και ο μαθητευόμενος μάγος

Ήρθε η ώρα για τα θαύματα: Προεκλογική περίοδος. Ήρθε και η άνοιξη, έμειναν πίσω οι βροχές (κίνδυνος για πνιγμένους στη Μάνδρα δεν υπάρχει), αργεί ακόμα το καλοκαίρι (κίνδυνος για κεκαυμένους στο Μάτι δεν υπάρχει ακόμα) – ιδανικός καιρός για θαύματα!

Ο Στάθης γράφει για τον Γιάννη Ιωάννου

Η εκδημία του Γιάννη Ιωάννου είναι μεγάλη απώλεια (διότι μπροστά του είχε σπουδαίο έργο να δώσει ακόμα) – είναι μεγάλη απώλεια για τη γελοιογραφία, τη δημοσιογραφία και τα ελληνικά γράμματα.

Για ένα «γαμώτο»…

Το να είναι κανείς πλούσιος και αριστερός, τιμή του και καμάρι του – δεν είναι εκεί το ζήτημα. Το να είναι κανείς φτωχός και δεξιός, μάλλον βλακώδες, αλλά ούτε εκεί είναι το πρόβλημα. Πρόβλημα είναι να είσαι λιγούρης.

Η λιγούρα και η λίγδα

Είναι άκαυστος! Κάτι σαν τη φλεγόμενη βάτο! Γύρω του καίγονταν άνθρωποι κι εκείνος έκανε τον φασουλή μπροστά στις κάμερες!Έκανε τους τρεις πιθήκους! Δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω. Ένα μόνο ξέρω ότι μπορώ να σας δουλεύω.

Η τέχνη της εξουσίας για να σκοτώνει την τέχνη

Η άποψη ή μάλλον η θεωρία ότι η τέχνη μπορεί να παράγεται, να υπάρχει και να επηρεάζει ανεξαρτήτως των πολιτικών συνθηκών γύρω της, είναι αφελής (εις ό,τι αφορά τους καλούς ανθρώπους ή τους αδαείς) και στρατευμένη (στην εξουσία και τους πονηρούς).

Ο Ενάρετος

Το έλυσε και το πρόβλημα του Brexit ο Τσίπρας. Όχι κατά τον τρόπο που πρότεινε το Bloomberg, να διδάξει δηλαδή την κυρία Τερέζα Μέϊ kolotumbes, αλλά ακόμα καλύτερα!

Υπερ (!) Ktinara του Apoktinomenou

Όταν αυτό το Κρο Μανιόν, ο Πολάκης, ζητούσε πολιτικές δίκες-διώξεις, πολλοί διαμαρτυρήθηκαν, αλλά δεν ξεσηκώθηκε το σύμπαν. Όπως και δεκάδες άλλες φορές, που αυτό το γιγάντιο ερπετό τύπου δράκου της

Μεγάλη Τετάρτη Ενύπνιον (περίπου)

Είχαμε έναν λόφο κούφιον γεμάτον καύσιμα. Στην κορυφή του λόφου είχαμε φυλάκιο. Το φύλαγε ένας μόνος του. Εμείς πηγαίναμε και φεύγαμε, αυτός παρέμενε, σπανίως κατέβαινε στη μονάδα.

Τρομοκράτες-διασώστες

του Στάθη στο Ποντίκι