Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

ΤΟ ΚΚΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΜΕΣΑ ΣΕ 48 ΩΡΕΣ

Ας μη κοροϊδευόμαστε κύριοι. Η απαλλαγή της χώρας μας από αυτή τη δωσίλογη σαπίλα, δε θα βγει σαν φρεσκομπανιαρισμένη νύφη από το παραβάν καμιάς εκλογικής φιέστας, προκειμένου να κάνει πασαρέλα στο πάλκο της εθνικής μας αξιοπρέπειας...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Και η ακύρωση του κατοχικού εφιάλτη, δεν πρόκειται να δρομολογηθεί με την αντικατάσταση του προσκυνημένου πολιτικού προσωπικού που «κυβερνά», από τους «αριστερούς» τζιτζιφιόγκους που έσπευσαν να προσκυνήσουν προκαταβολικά – υλοποιώντας έτσι το ανήθικο προαπαιτούμενο που τους επέβαλαν οι συμμορίες – πριν ακόμη τους ανατεθούν και επίσημα κυβερνητικά οφίτσια.

Τα πέτρινα χρόνια που μεσολάβησαν από το Καστελλόριζο της ντροπής μέχρι και σήμερα, αυτή η γωνιά της Γης και ο προδομένος λαός της τα είδαν όλα.

Είδαμε πως μπορεί η αφέλεια μιας ολόκληρης κοινωνίας, να καταστεί δολοφονική θηλιά στο λαιμό της, από ένα ξεφτιλισμένο «ηγέτη» που την εξαπάτησε.

Είδαμε πως μπορεί να γίνει θρύψαλα από τη μια μέρα στην άλλη, η ελπίδα μιας κοινωνίας να χειραφετηθεί και να προχωρήσει σε μαχητική αντεπίθεση, αν δεν έχει ξεκάθαρη στόχευση, σαφέστατη προοπτική και επιχειρησιακό σχέδιο για τη δράση της επιτελικά οργανωμένο. Το κίνημα των «αγανακτισμένων» ανέτειλε σαν διάττοντας αστέρας, και...
κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, στην άβυσσο της κενότητας της πολιτικής του προοπτικής. Ήταν μια πορεία προδιαγεγραμμένη, που μόνο οι όψιμα επαναστατημένοι φαφλατάδες που σήκωσαν τον κώλο τους ξαφνικά από τον καναπέ για να ξεμουδιάσει, δε μπορούσαν να το αντιληφθούν, γιατί οι μισοί γοητεύτηκαν από τον ήχο του ταμπούρλου και οι υπόλοιποι μισοί από τις αμπελοφιλοσοφίες της «κάτω πλατείας». Και όλοι μαζι φυσικά, μετατράπηκαν εν μια νυκτί σε ειδήμονες του "ξεσηκωμού" που δε σήκωναν μύγα στο σπαθί τους.

Οι περισσότεροι από δαύτους, ούτε και σήμερα δεν κατάλαβαν πως το ταμπούρλο δεν είναι αξεσουάρ της επανάστασης, αλλά εξοπλισμός του αρκουδιάρη μιας άλλης εποχής. Και πως το ατέρμονο κουβεντολόι που δεν οδηγεί πουθενά, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να σου πάρουν και τα σώβρακα όταν το αποφασίσουν.

Είδαμε το νεοναζισμό να αφυπνίζεται επικίνδυνα πάνω στα ερείπια της σοσιαλθολούρας. Μιας σοσιαλθολούρας  που έπαιξε επικίνδυνα παιχνίδια με τη συνείδηση και τον εθνισμό αυτού του λαού, γιατί αποσκοπούσε να τον ευνουχίσει, προκειμένου να βγάλει έτσι πιο εύκολα στο σφυρί, πατρίδα, αξίες, αξιοπρέπεια αλλά και τα ίδια τα διαχρονικά οράματά του. 

Να "κατασκευάσει" ουσιαστικά, μια νέα γενιά, όχι Ελλήνων, αλλά ελληνόφωνων του άθλιου Ρεπουσισμού, με μηδενικές αντιστάσεις στα νεοταξίτικα εκτρώματά τους.

Είδαμε την ελπίδα να μετακομίζει σε μια αγέλη πολιτικών σαλτιμπάγκων, που ξαφνικά αναγορεύτηκαν σε δύναμη εξουσίας. Συνειδητοποιούν αργά ότι μαζί με την ελπίδα, μετακόμισαν εκεί και οι επικίνδυνες συμμορίες των αδέσποτων του ΠΑΣΟΚ με προφανή στόχο να το αναβιώσουν, και να συνεχίσουν να παρασιτοβιούν στην αναζωογονημένη πράσινη αθλιότητα.

Μια επικίνδυνη πολιτική μετάλλαξη βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, και το παράγγελμα της ντροπής που θα καταστήσει το ΣΥΡΙΖΑ συνδιαχειριστή των επιλογών της κατοχικής διοίκησης, έχει ήδη δοθεί από τα πλέον υπεύθυνα χείλη.

Είδαμε ξαφνικά αυτή η απαξιωμένη χώρα, να αποκτά υπεραξία με τα φιλέτα της να βγαίνουν στο σφυρί. Είδαμε να εμφανίζονται «από το πουθενά» πετρέλαια και φυσικό αέριο που - σύμφωνα με προγενέστερες δηλώσεις των προσκυνημένων - «δεν υπήρχαν» πριν βάλει τις υπογραφές της ντροπής η συμμορία του Καστελλόριζου, και ξαφνικά ένα σμήνος από γεράκια εμφανίστηκαν επίσης «από το πουθενά» για να κουρσέψουν ότι απέμεινε όρθιο, και φυσικά να πλιατσικολογήσουν πάνω σε όλα αυτά που ελάχιστο καιρό πριν "δεν υπήρχαν" και αντιμετωπίζονταν ως γραφικοί όσοι τολμούσαν να μιλήσουν γι αυτά.

Κι ενώ το κλίμα έχει αρχίσει να επιβαρύνεται επικίνδυνα, από το σκηνικό του αίματος και του θανάτου που στήνεται απόλυτα χορογραφημένα, και σφίγγει τη χώρα σαν επικίνδυνη μέγγενη από παντού…

Κι ενώ ο Δούρειος ίππος του ισλαμοφασισμού, έχει πλέον εισβάλει και οργανώνει τα δικά του σχέδια, ανεξέλεγκτος στο εσωτερικό της χώρας, σε μια ευρύτερη περιοχή που μετατρέπεται σε κόλαση με ανεξέλεγκτους ρυθμούς…

Μια νέα επικίνδυνη κολεγιά βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη, και λειτουργεί αντικειμενικά ως Πέμπτη φάλαγγα, στην υπηρεσία της κατοχικής διοίκησης, και αποδομεί με ταχύτατους ρυθμούς, ότι έχει απομείνει αλώβητο, αναφορικά με το εθνικό Σύνταγμα, τα τελευταία υπολείμματα των δημοκρατικών θεσμών, και απονομιμοποιεί κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας.

Το τέρας που προέκυψε από το επικίνδυνο ανεμογκάστρι της πολιτικής εξουσίας με την ελληνόφωνη δικαιοσύνη, συνιστά πλέον κορυφαία θεσμική και εθνική απειλή.

Αυτή δυστυχώς είναι η πραγματικότητα. Αυτό είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο η χώρα κλυδωνίζεται συθέμελα, και οι εξελίξεις για τον τόπο μας προδιαγράφονται εφιαλτικές. Αυτό είναι σε τελευταία ανάλυση, το τίμημα της αδιέξοδης προσμονής και της ολέθριας αυταπάτης που αποβλάκωσε έναν ολόκληρο λαό, αυτή την ντροπιαστική πενταετία.

Κάθε ημέρα παράτασης αυτής της ολέθριας σχέσης όλων μας με την αυταπάτη, έχει πλέον ανυπολόγιστο κόστος. Και το μέγεθος αυτού του τιμήματος, το σηματοδοτούν οι τελευταίες πινελιές της επικίνδυνης πολιτικής τους ατζέντας.

Αυτή η ατζέντα λοιπόν είναι που πρέπει να τροποποιηθεί δραματικά. Και στη θέση της ατζέντας της δωσιλογικής διαχείρισης της καθολικής αυτοκατάργησης της χώρας, θα πρέπει να μπει άμεσα η ατζέντα της εξέγερσης για την ανατροπή των δωσιλόγων, την ταπεινωτική και παραδειγματική τιμωρίας τους, την άμεση ανακοπή του πρόστυχου και αντεθνικού τους σχεδίου, και την άμεση ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, στο επίπεδο της λειτουργίας των θεσμών και στον πυρήνα των διεθνών σχέσεων και της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.

Το νέο ΕΑΜ, και η ανάγκη της άμεσης συγκρότησής του, δεν αποτελεί εκφραστικό πυροτέχνημα του γράφοντα, αλλά κορυφαία πρόκληση της ιστορίας σε έναν λαό του οποίου η πατρίδα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο διαμελισμό.

Γι αυτό και την πεμπτουσία της φυσιογνωμίας αυτού του νέου ΕΑΜ, δε θα την καθορίσει το εύρος των πολιτικών συσπειρώσεων, αλλά το «πακέτο» των κυρίαρχων στόχων γύρω από τους οποίους θα πρέπει να επιτευχθεί.

Κι αυτή η στόχευση συνιστά ύψιστη εθνική προτεραιότητα, γιατί η επιβολή ατζέντας ανατροπής, που θα σαρώσει τα πάντα στο διάβα της, είναι μια υπόθεση που δε μπορεί πλέον να περιμένει.

Ας μη κοροϊδευόμαστε λοιπόν. Η απαλλαγή της χώρας μας από αυτή τη δωσίλογη σαπίλα, δε θα βγει σαν φρεσκομπανιαρισμένη νύφη από το παραβάν καμιάς εκλογικής φιέστας, προκειμένου να κάνει πασαρέλα στο πάλκο της εθνικής μας αξιοπρέπειας.

Και η ακύρωση του κατοχικού εφιάλτη, δεν πρόκειται να δρομολογηθεί με την αντικατάσταση του προσκυνημένου πολιτικού προσωπικού που «κυβερνά», από τους «αριστερούς» τζιτζιφιόγκους που έσπευσαν να προσκυνήσουν προκαταβολικά – υλοποιώντας έτσι το ανήθικο προαπαιτούμενο που τους επέβαλαν οι συμμορίες – πριν ακόμη τους ανατεθούν και επίσημα κυβερνητικά οφίτσια.

Η ανατροπή των εφιαλτών που ταπεινώνουν τη χώρα, καθώς και της πολιτικής προίκας που συσσωρεύτηκε από τη συμμορία του Καστελλόριζου και εντεύθεν, θα προκύψει μονάχα από τη στοχευμένη εξέγερση αυτού του λαού, και δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτή εξέγερση δεν μπορεί να υπάρξει, αν μια οργανωμένη, πολιτικά έμπειρη και μαχητική πολιτική δύναμη, δεν αποφασίσει να ηγηθεί του καθολικού ξεσηκωμού.

Καλό είναι αυτή την αλήθεια να τη συνειδητοποιήσουν όλοι. Κοινωνικός ξεσηκωμός με στόχευση και προοπτική, δεν μπορεί να υπάρξει, αν σ αυτή την υπόθεση δεν μπει μπροστά το ΚΚΕ αποφασισμένο να τον δρομολογήσει.

Αφελείς δικαιούνται να υπάρχουν που να πιστεύουν ότι λαϊκές εξεγέρσεις γίνονται με αρκουδιάρηδες και ταμπούρλα, ή με απεραντολογίες στη σκιά των πλατειών. Όμως αυτό δεν είναι κώδικας εξέγερσης. Είναι μια ολέθρια αυταπάτη που κρίθηκε στην ίδια τη ζωή, και τα αποτελέσματά της είναι πλέον γνωστά σε όλους. Δεν πυροβολούμε την αφέλεια κανενός. Αλλά αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τις διαπιστώσεις μας, οφείλουμε σε σχέση μ αυτό το κορυφαίο ζήτημα, να λέμε τα πράγματα με τ όνομά τους, και αυτό ακριβώς κάνουμε.

Αυτή είναι η αλήθεια κι ας μην αρέσει σε πολλούς. Και αυτή την αλήθεια οφείλει να την συνειδητοποιήσει πρωτίστως η νέα ηγεσία του ΚΚΕ, συναισθανόμενη το μέγεθος και της ιστορικής της ευθύνης μπροστά στις εξελίξεις.

Οφείλει να λειτουργήσει στοχευμένα η ηγεσία του ΚΚΕ, και με σαφέστατα προσανατολισμένη τακτική, που θα μετουσιώνει σε πολιτικό έργο τις επεξεργασίες του, αντί να τις παρκάρει στο ράφι του μέλλοντος για πολιτική παρακαταθήκη των μελλοντικών πιονέρων.

Οφείλει να προνοήσει για τα μελλούμενα η ηγεσία του ΚΚΕ, πριν τυλίξει ολόκληρο το κόμμα σε μια κόλλα χαρτί, η διόλου τυχαία στημένη ατζέντα του περίφημου «συνταγματικού τόξου».

Οφείλει να συναισθανθεί πως η κατοχική διοίκηση προετοιμάζεται πυρετωδώςμετατρέποντας το καθεστώς της πολιτικής διοίκησης σε γκεσταπίτικο κατοχικό κολαστήρι. Και οφείλει να το συναισθανθεί, γιατί ο αιφνιδιασμός ως προς αυτό θα είναι ολέθριος.

Οφείλει επίσης να σταματήσει να αυτοπαραμυθιάζεται η ηγεσία του ΚΚΕ, προσδίδοντας στη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος, μεγαλύτερο ειδικό βάρος από αυτό που έχει πραγματικά στις συγκεκριμένες συνθήκες. Δεν έχουμε την πρόθεση να μειώσουμε την αξία του. Έχουμε όμως τη θέληση και την επιμονή να ξορκίσουμε επικίνδυνες ιδεοληπτικές μονομέρειες, πριν ολοκληρώσουν την αυτοκτονική τους επίθεση στο κομμουνιστικό κίνημα της χώρας.

Σε συνθήκες σαν αυτές που περνά σήμερα ο τόπος μας, με ενεργοποιημένο τον κοινωνικό αυτοματισμό, με τον κατοχικό Φρανκενστάιν που αίφνης προέκυψε, μέσα από την απροκάλυπτη κολεγιά της κατοχικής διοίκησης με την ελληνόφωνη δικαιοσύνη, με ένα δωσίλογο και απροκάλυπτο κατοχικό καθεστώς που οχυρώνει παντιοτρόπως τους μηχανισμούς καταστολής και ελέγχου, είναι βέβαιο πως... 

Οι αποσπασματικοί μαζικοί και συνδικαλιστικοί αγώνες που δε θα έχουν ως πεδίο αναφοράς τους το πολιτικό τσουνάμι ενός νέου ΕΑΜ, βολεύουν τη συγκυβέρνηση διότι και εύκολα αποπολιτικοποιεί τα αιτήματά τους, και εύκολα τους αποδεκατίζει στη ροή της καθημερινότητας, αλλά και τις ίδιες τις μάζες σε τελευταία ανάλυση δε τις ριζοσπαστικοποιεί, και πλέον αυτό προκύπτει αβίαστα από την ίδια την πολιτική εμπειρία.

Το κίνημα της αντίστασης λοιπόν, πρέπει να συγκροτηθεί στη βάση σαφών πολιτικών στόχων ικανών να εμπνεύσουν και να πυροδοτήσουν πολιτική δράση ανατροπής σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Μια πολιτική δράση που δε θα αποδεκατίζεται αλλά θα αποδεκατίζει τους μηχανισμούς καταστολής, και θα τροφοδοτήσει με συγκεκριμένη ατζέντα ολόκληρη την Ευρώπη… Ολόκληρο τον πλανήτη.

Η ηγεσία του ΚΚΕ λοιπόν, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι στην τρέχουσα εποχή, η κοινωνία και οι εργαζόμενοι, δεν έχουν ανάγκη από ιδεολογικοπολιτική νουθεσία – την οποία καλώς ή κακώς την περιφρονούν – αλλά από εμπνευστή και μπροστάρη στην οργάνωση εξεγερσιακού – ανατρεπτικού – πολιτικού αγώνα και μέσα από αυτόν θα προκύψει και ο πολιτικός ριζοσπαστισμός των μαζών.

Ο υποδειγματικός αγώνας των καθαριστριών... Η πολύμηνη μάχη των εργατών της Χαλυβουργίας... Οι περιστασιακοί αγώνες των ναυτεργατών... Οι αγωνιζόμενοι στις Σκουριές... Αλλά και τόσοι άλλοι μικροί και μεγάλοι αγώνες που καταγράφονται στο καθημερινό αγωνιστικό καλεντάρι, δε θα είχαν την ίδια έκβαση αν ταυτόχρονα με αυτούς...

Αν οι καμπάνες των εκκλησιών δημιουργούσαν κλίμα πολιτικής ανατροπής κατεβάζοντας τον κόσμο στο Σύνταγμα...
Αν τελούσαν υπό μαζικό αποκλεισμό το σύνολο των κυβερνητικών κτιρίων της χώρας...
Αν το ίδιο πράγμα συνέβαινε με τα λιμάνια και τα αεροδρόμια...
Αν το ίδιο πράγμα συνέβαινε με ορισμένα στρατηγικά επιλεγμένα νησιά... 
Αν το σχέδιο οδηγούσε σε αποκλεισμό όλων των πρωτευουσών νομών στην επικράτεια...
Αν η Ελληνική σημαία αξιοποιούνταν σαν εργαλείο αφύπνισης και ξεσηκωμού του λαού...
Αν... Αν... Αν...

Αν συνέβαιναν αυτά ή κάποια από αυτά... 
Τότε το τσίρκο των δωσιλόγων, όχι μόνο δε θα μπορούσε να καταστείλει τη μαχόμενη κοινωνία, αλλά θα είχε καταρρεύσει από το δεύτερο 24ωρο.

Υπάρχει κανείς που να πιστεύει πως έχει κάποιος άλλος τα κότσια να οργανώσει μια πανεθνικής έκτασης ανάλογη κινητοποίηση???

Υπάρχει κανένα στέλεχος από την ηγεσία του ΚΚΕ που να θεωρεί πως αυτός ο στόχος είναι έξω από τη λογική ενός κόμματος που γέννησε Βελουχιώτηδες, Πλουμπίδηδες και Μπελογιάννηδες???


Πρωτοβουλίες που να εμπνεύσουν και να συνεγείρουν έχει ανάγκη αυτός ο λαός για να σηκώσει ψηλά το μπόι του. Η μάχη της νουθεσίας δε σταμτά ποτέ. Η μάχη της πατρίδας όμως, τώρα κρίνεται. Θα πρέπει να δοθεί διαφορετικά θα χαθεί για πολλά πολλά χρόνια...

Αυτή είναι η αλήθιεα κύριοι. Και σ' αυτά τα ερωτήματα οφείλουν να δοθούν πειστικές απαντήσεις... 

Η επίκληση όλων των άλλων παραμέτρων, είτε γίνεται γιατί απλά κάποιοι δε συνειδητοποίησαν την πραγματική ταυτότητα της εποχής που ζούμε, είτε γίνεται απλά για να δικαιολογήσουμε αποφάσεις που θα έπρεπε ήδη να έχουμε πάρει και δε τις πήραμε ποτέ, μετά από λίγο καιρό θα έχει ελάχιστη σημασία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Read more: Go to TOP and Bottom