Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Έχασε τη μάχη για τη ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος

Eίχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα στη Δραπετσώνα λίγο πριν από τις 7 το απόγευμα της Τρίτης

Κατέληξε απόψε το βράδυ, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν έπειτα από τροχαίο, ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος. Ενώ επιχειρούσε να διασχίσει τον δρόμο, λίγο πριν από τις 7 το απόγευμα της Τρίτης, στη Δραπετσώνα, παρασύρθηκε από μοτοσικλέτα που οδηγούσε ειδικός φρουρός ο οποίος ήταν εκτός υπηρεσίας.

Ο 77χρονος σκηνοθέτης βρισκόταν στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας για γυρίσματα του τελευταίου μέρους της τριλογίας του με τίτλο «Η άλλη θάλασσα».

Στο σημείο έφθασε ασθενοφόρο -μετά από 45 λεπτά- το οποίο παρέλαβε τον σκηνοθέτη και τον μετέφερε σε νοσοκομείο του Φαλήρου, όπου νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Μάλιστα, σύμφωνα με μέλη της ομάδας του κινηματογραφικού του συνεργείου, χρειάστηκε να γίνει τηλεφώνημα στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο προκειμένου να παρέμβει για την ταχεία έλευση του ασθενοφόρου.

Στην αρχή πάντως -και σύμφωνα με τους ίδιους αυτόπτες μάρτυρες- ο Αγγελόπουλος, αν και είχε υποστεί σοκ από το χτύπημα, διατηρούσε τις αισθήσεις του και μπορούσε να ανατάλλαξει μερικές φράσεις με τα μέλη του συνεργείου.

Ο ειδικός φρουρός που οδηγούσε την μοτοσικλέτα τραυματίστηκε και ο ίδιος και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.

Ποιος ήταν

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ίσως ο πιο γνωστός Έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.

Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη. Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.

Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.

Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986) και το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».

Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».



πηγή

2 σχόλια:

Οικοδόμος είπε...

Κρίμα κι άδικο Δημήτρη. Σε κανέναν δεν πρέπει τέτοιο τέλος. Πόσο μάλλον σ' αυτόν τον σπουδαίο, χαρισματικό, αληθινά ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΛΗΝΑ. Είμαι πολύ συγκινημένος και σοκαρισμένος, περίμενα την τελευταία του ταινία, ήξερα πως αυτό τον καιρό κάνει γυρίσματα, δεν ήξερα όμως που. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την σκηνή με τον Μάνο Κατράκη και την κινηματογραφική σύζυγό του, πάνω στη σχεδία που απομακρύνεται από το λιμάνι, στο "ταξίδι στα κύθηρα". Η σπουδαίότερη σκηνή από ταινία του, για μένα. Αυτή που με άγγιξε περισσότερο κάνοντάς με να αγαπήσω ακόμα πιο πολύ αυτόν και το έργο του. Καλό ταξίδι να' χει, στα δικά του Κύθηρα.

zeidoron dtsoukas είπε...

Κρίμα δυστυχώς αγαπητέ φίλε Οικοδόμε,τραγικό κι άδοξο το τέλος ενός μεγάλου δημιουργού.
Σκέψου όμως 77 χρονών στις 7 το βράδυ βρισκόταν στο δρόμο και δούλευε για την τέχνη που λάτρευε,κάτω στη Δραπετσώνα στον καινούργιο δρόμο κι απέναντι όντως "η άλλη θάλασσα"!
Ετσι κι αλλιώς θα μείνει στην αιωνιότητα κι αυτός και τα έργα του.Καλό του ταξίδι...

Read more: Go to TOP and Bottom